دلتنگی هایت را می خرم!
یکجا؛
و در حوله ای از ابر می پیچم؛
تا مبادا پای لنگ پلک دلی سنگی
گوشه ی احساس لطیفت را
روی طاقچه ی عادت لب پر کند
بساط را جمع کن!!!
ری اکشن شما چیست ؟
+1
+1
+1
+1
+1
+1
+1
دیدگاهتان را بنویسید