هر جنّ دیگری هم که باشد  
نه فقط من که هر جنّ دیگری هم که باشد
همین قدر که امام صادق را دیده باشد
و رفتارش را با “ابن ابی العوجاء” و “ابوشاکر دیصانی” همیشه ملحد و با آن زندیق دیگری که مسلمان شد
انصافا می بایست مسلمان شده باشد
آه! جنگل تاریک و آرام شب!
باز هم بهانه ای، درختانت را اعدام می کند
یا شاخه هایشان را، می برد و به شهر عبرت می برد
آدمیزاده ای که دم از او می زند…
و من به نمایندگی از جنّیان مسلمان، گواهی می دهم
که ابلیس هم _ تا شما لجش را در نیاورید_ به خدا فحش نمی دهد
[هرچند، فراوان، کارهای دیگر می کند]
امام صادق، جنّیان یاغی را مسلمان می کند
و گروهی از بر جای او نشستگان، مسلمانانی را، زندیق
آه! جنگل تاریک و آرام شب!
چرا ما را نمی کشی؟!
که هر شب می کشند زندیقان ایمان
عزیزمان امام صادق را
 
(پ. ن:
این سروده در گونه ی سروش، زیر شاخه ی سروش روایی وزن آزاد است)
 
 

منبع