پنج شنبه است. آن رشته کوه کوچک در دره مرکزی چیست؟ به علاوه، نحوه بازدید از شبه جزیره مونتری با بودجه.

در یک رانندگی اخیر به شمال ساکرامنتو، ردیفی از قله‌های ضربدری را دیدم که بیشتر شبیه یک تصویر کتاب کودکان بود تا کوه‌های واقعی.

گنبدهای کج و صخره های تیز وجود داشت که توسط فرش هایی از چمن سبز روشن حلقه شده بود. و به اندازه کافی فشرده بود که می توانستم کل محدوده را از ابتدا تا انتها ببینم.

اینها Sutter Buttes هستند، خوشه ای از گنبدهای آتشفشانی در حدود 55 مایلی شمال غربی ساکرامنتو و بقایای آتشفشان تنها و اکنون خاموش دره مرکزی. این سازمان زمین شناسی آمریکا بوتس را “یک ویژگی جغرافیایی و زمین شناسی قابل توجه” می نامد که از مناطقی که در غیر این صورت زمین های مسطح هستند که کیلومترها گسترش یافته اند، پدیدار می شوند.

برای نسل‌ها، بوتس نقطه عطفی برای مردم محلی بوده است.

یکی از خوانندگان، مارتا بانس، که در شهرستان یوبا زندگی می کند، به من گفت: “از کالیفرنیای جنوبی یا اورگان، یا تاهو یا سانفرانسیسکو، آنجا هستند، ساتر باتس ها به طور مرموزی از دره ساکرامنتو بلند می شوند.” “در اینجا ما می گوییم، “وقتی شما Buttes را می بینید، می دانید که در خانه هستید.”

Sutter Buttes، که در طول قرن‌ها به آنها Marysville Buttes، Middle Mountains و Los Tres Picos نیز گفته می‌شود، به‌طور غیررسمی به عنوان کوچک‌ترین رشته کوه جهان شناخته می‌شوند، هرچند که بیشتر بازاریابی است تا واقعیت علمی

بوت ها بیش از یک میلیون سال پیش با تراوش گدازه ای شکل گرفتند که برآمدگی های صخره ای را از کف دره بالا می برد. بات ها با ارتفاع بیش از 2000 فوت در دایره ای ناهموار با قطر 10 مایل قرار گرفته اند و مساحتی حدود 75 مایل مربع را پوشش می دهند.

بوت ها از دیرباز مکانی مقدس برای قبایل بومی بوده است. مردم مایدو که در دره ساکرامنتو زندگی می کردند، معتقد بودند که ارواح مردگان قبل از صعود در بوتس آرام می گیرند. یک پارکبان کالیفرنیا، “به عبارت دیگر، درگاه های زندگی پس از مرگ مستقیماً بالای ساتر باتس قرار می گرفتند.” یک بار به نیویورک تایمز گفت.

مایدو و سایر قبایل نیز در زمستان به بوت‌ها نقل مکان می‌کردند، زمانی که دره ساکرامنتو دچار سیل می‌شد، همان‌طور که پیش از سیستم مدرن سدها و سدها اتفاق می‌افتاد. مهاجرانی که در قرن 19 وارد شدند مجبور بودند همین کار را انجام دهند.

هنگامی که کاوشگر جیدیا اسمیت در زمستان سال 1826 از کالیفرنیا عبور کرد، «آب در دره ساکرامنتو به قدری بالا آمد که او را برای کمپینگ به ماریسویل باتس بردند، جایی که پر از گوزن، بز کوهی و خرس بود. به گفته یک تاریخ اولیه کالیفرنیا

در حال حاضر، Buttes بیشتر در دارایی خصوصی هستند، اما شما می توانید برای یک پرداخت کنید پیاده روی گروهی برنامه ریزی شده در کوهستان بین اکتبر و مه. یا شما می توانید دور تپه های سر به فلک کشیده رانندگی کنید در حدود یک ساعت، همانطور که اخیراً انجام دادم، جاده‌های روستایی آرام را از میان مزرعه‌ها و بیشه‌های درختان پر از گل‌های صورتی دنبال کردم. (من متوقف شدم منطقه حیات وحش Grey Lodge در طول مسیر برای انجام پرنده نگری.)

می توانید در اطراف آنها دوچرخه سواری کنید، همانطور که یکی از خوانندگان، جرالد آدامز، که در ساکرامنتو زندگی می کند، در صبح سوپر باول انجام داد. آدامز در ایمیلی به من گفت: “مزارع گل خردل و باغ هایی که شروع به شکوفه دادن کردند، بسیار بزرگ بودند.” “جاده ها خالی بود و ما فقط یک دوچرخه سوار دیگر را دیدیم.”

به ما بگو

چه کتاب های عالی را باید به کتاب های خود اضافه کنیم لیست مطالعه کالیفرنیا؟ به ما در CAToday@nytimes.com بگویید. لطفا نام کامل خود و شهر محل زندگی خود را ذکر کنید.

و قبل از رفتن، یک خبر خوب

میخانه O’Brien’s Pub، مرکز اصلی در سن دیگو و یکی از قدیمی ترین بارهای آبجوی دست ساز شهر، اخیراً در رتبه بندی انتخاب خوانندگان USA Today به عنوان بهترین بار آبجو در آمریکا انتخاب شد. San Diego Union Tribune گزارش می دهد.

این بار در مسابقه 2024 outlet برای بهترین آبجو در کشور عنوان مقام اول را دریافت کرد. این فیلم در کنار 20 بار دیگر توسط هیئتی از منتقدان آبجو نامزد شد و توسط خوانندگان این رسانه به عنوان شماره یک انتخاب شد. این رتبه بندی بخشی از سری “10 بهترین” USA Today است که شامل مسابقاتی برای بهترین غذاها، فعالیت ها و جاذبه های محلی در سراسر کشور است.

O’Brien’s که در سال 1994 در منطقه Kearny Mesa در سن دیگو تأسیس شد، با سرو آبجوهای کمیاب از بلژیک و رودخانه روسیه در شمال کالیفرنیا و با توجه به کارخانه‌های آبجوسازی محلی، نامی برای خود دست و پا کرد. این بار همچنین یک چاله آبی مورد علاقه در میان مردم محلی است، که بسیاری از آنها به شناور ماندن نوار در طول همه گیری کمک کردند.

تام نیکل، مالک بار، به یونیون تریبون گفت: «خیلی خجالت‌آور است که میخانه کوچک ما در شهر کوچکمان توانست آن را به پایان برساند.

با تشکر برای خواندن. فردا برمیگردم – سومیا

به دلیل یک اشتباه در ویرایش، خبرنامه دیروز به اشتباه اعلام کرد که وینس فونگ و مایک بودرو هر دو به دور دوم راه یافته اند تا کرسی نماینده کوین مک کارتی در حوزه بیستم کنگره را تا سال 2025 پر کنند. اما زمانی که خبرنامه منتشر شد، هنوز رقابت برای نامزد دوم فراخوانده نشده بود. می توانید نتایج را دنبال کنید اینجا.