تهران، کاخ سعدآباد، خرداد ۱۴۰۲

بی سر و سامان تو شد، شانه ی سر خورده من
رنگ بزن بر لب این خنده ی دل مرده ی من
ساکت تنهایی من، حرف بزن با شب من
شور تماشایی من، شعر بخوان با لب من
بغض منی آه منی، حسرت دلخواه منی
دوری و دلتنگ توام، زخمی و همراه منی
من غم پنهان توام، حال پریشان توام
پلک بزن تا بپرم، مستی چشمان توام
جان من و جهان من فقط تو هستی
قرار بی زمان من فقط تو هستی
شروع ناگهان من فقط تو هستی
دلیل گریه ی منی، عذاب من نه
پر از شنیدن منی، جواب من نه
تو روی دیگر منی، نقاب من نه

شعر: حسین غیاثی
#music