استیضاح مهاجرانی وزیر فرهنگ، دربهار سال ۱۳۷۸، مجالی تاریخی و طلایی بود تا هر دو سوی ماجرا، استیضاح کنندگان و استیضاح شونده، اندیشه و نقد و نظر خویش را درباره مهمترین موضوعات و مسائل فرهنگی و هنری؛ ادبیات به ویژه رمان، سینما، موسیقی، هنر نمایش، مطبوعات و نیز شیوه مدیریت وزیر فرهنگ مطرح کنند. اکثریت نمایندگان مجلس در اردوی محافظه کاران بودند و با هم همداستان شده بودند تا استیضاح موفق شود. شاخص ترین و شناخته شده ترین نمایندگان جناح راست، در استیضاح سخن گفتند. به روایت رئیس وقت مجلس، همه گمان می کردند که استیضاح موفق خواهد بود، اما چنان نشد! برعکس، استیضاح مجالی شد برای تبیین دیدگاهی که به آزادی و اعتدال و اصلاح و کرامت انسانی، در ساحت فرهنگ باور داشت.