یک سال پیش، زمانی که واشنگتن و بسیاری از اروپا هنوز غرق در خوش بینی بودند که اوکراین در آستانه عقب راندن روسیه از خاک خود است، غیرقابل تصور به نظر می رسید که ایالات متحده به قربانی تجاوزات ولادیمیر وی. پوتین پشت کند.

در حال حاضر، حتی در حالی که دموکرات‌های سنا تلاش می‌کنند بسته کمکی به اوکراین را نجات دهند، این احتمال واقعی باقی می ماند. و لحظه سیاسی با 14 ماه پیش که ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین در مقابل جلسه مشترک کنگره ایستاده بود، فاصله زیادی با لباس خود داشت. ژاکت سبز رنگ و براق، و با تشویق ایستاده یک دقیقه‌ای از او خوشحال شدند.

این چرخش کاخ سفید را شگفت زده کرده است. حتی اگر سنا موفق به پیشبرد کمک های نظامی شود، هنوز دلایل زیادی وجود دارد که شک کنیم که این پول به دست خواهد آمد، از جمله مخالفت عمیق جمهوری خواهان در مجلس نمایندگان و فشار رئیس جمهور سابق دونالد جی. ترامپ برای یک موضع انزواطلبانه تر.

دستیاران پرزیدنت بایدن اصرار دارند که هنوز در حال تقلا برای گزینه های دیگر نیستند.

جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی رئیس جمهور، روز چهارشنبه پس از نشست ناتو با همتایان خود در بروکسل گفت: «ما روی طرح B متمرکز نیستیم. وی گفت: «ما روی طرح A متمرکز شده‌ایم» که به گفته او به معنای تصویب بسته کمکی دو حزبی است که اوکراین را قادر می‌سازد «دفاع مؤثر کند و از سرزمین‌هایی که روسیه در حال حاضر آن را اشغال کرده است، دفاع کند».

اما در پشت پرده بحث های زیادی در واشنگتن و اروپا در مورد گزینه های دیگر از جمله توقیف بیش از 300 میلیارد دلار در جریان است. دارایی های بانک مرکزی روسیه که در کشورهای غربی مخفی شده اند – روندی که بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که در ابتدا به نظر می رسید.

با این حال، مقامات آمریکایی اعتراف می کنند که هیچ چیزی در افق وجود ندارد که بتواند با قدرت تخصیص جدید 60 میلیارد دلاری کنگره برابری کند که بتواند دفاع هوایی تقویت شده، تانک ها و موشک های بیشتر و هجوم عظیم مهمات را خریداری کند.

و آنها می افزایند که نماد عقب نشینی آمریکا در حال حاضر می تواند عمیق باشد.

مقامات اروپایی که از احتمال انتخاب مجدد آقای ترامپ و عمل به وعده خود مبنی بر خروج از ناتو می ترسیدند، حداقل در خلوت، شروع به تعجب در مورد قابل اعتماد بودن ایالات متحده، صرف نظر از اینکه چه کسی رئیس جمهور است، کرده اند. .

یک دیپلمات ارشد اروپایی در برلین روز چهارشنبه این سوال را مطرح کرد که اگر جمهوری خواهان مایلند به درخواست ترامپ مبنی بر مخالفت با ادامه کمک به اوکراین رای بدهند، چرا باید به اطمینان آقای بایدن مبنی بر اینکه ایالات متحده از «هر اینچ» از اوکراین دفاع خواهد کرد، تکیه می کنند. قلمرو ناتو؟ حتی برخی از دستیاران سابق امنیت ملی آقای ترامپ – کسانی که مدت ها پیش از آنها جدا شد – شروع به گفتن این موضوع کرده اند که عدم تامین مالی اوکراین به منزله یک پیروزی استراتژیک بزرگ برای آقای پوتین خواهد بود.

مک مستر که به مدت یک سال به عنوان نفر دوم خدمت کرد، گفت: “ایالات متحده یک انتخاب روشن دارد: اوکراینی ها را با سلاح هایی که برای دفاع از خود نیاز دارند مسلح کند یا کمک ها را قطع کند و اوکراین دموکراتیک را در مبارزه اش برای بقای ملی در برابر تجاوزات پوتین رها کند.” از چهار مشاور امنیت ملی آقای ترامپ، روز دوشنبه گفت. وی خاطرنشان کرد که در حالی که کنگره بحث می کرد، «رها کردن کیف هدیه ای به محور متجاوزان مسکو-تهران-پکن-پیونگ یانگ خواهد بود. با جسور شدن آن متجاوزان، متحدان و شرکا اعتماد خود را به آمریکا از دست خواهند داد.»

به اندازه کافی عجیب، تهدید کنگره برای از بین بردن کمک ها درست در زمانی است که اروپا 54 میلیارد دلار برای بازسازی کشور در چهار سال آینده متعهد شد و کشورهایی از نروژ تا آلمان در حال انجام کمک های تسلیحاتی جدید هستند. کریستوف تربش، که تولید ردیاب حمایت اوکراین را در موسسه کیل برای اقتصاد جهانی در شمال آلمان هدایت می کند، گفت: «قابل توجه است که اروپا چقدر سریع به سمت یک برنامه حمایتی چند ساله جدید و اساسی برای اوکراین حرکت کرده است. او گفت: “برای اولین بار، ایالات متحده اکنون با اختلاف زیادی در مقایسه با کمک های اروپایی عقب مانده است.”

این خیریه نیست. این به نفع امنیتی خود ماست. وی افزود: پیروزی روسیه برای امنیت اروپا و امنیت آمریکا مهم است.

اما این استدلال که غرب باید روسیه را در اوکراین عقب نشینی کند یا با احتمال جنگیدن با آن در خاک ناتو مواجه شود، به نظر می رسد کارایی خود را در کنگره از دست می دهد. و برخی از اعضای جمهوری خواه کنگره همچنان اروپا را متهم می کنند که وزن خود را پایین نمی آورد، حتی اگر جدیدترین تعهدات مالی معادله را تغییر دهد.

اما مقامات ایالات متحده و اروپا می گویند که هیچ یک از این استدلال ها نمی تواند بر واقعیت غلبه کند: اگر ایالات متحده از حمایت مالی خود برای جنگ جلوگیری کند، بسیاری از نیازهای نظامی روزمره از بین خواهند رفت – از این رو شروع می شود. پدافند هوایی در برابر رگبار تقریباً روزانه موشک‌ها، پهپادها و سایر تسلیحات با هدف مراکز شهری و زیرساخت‌های حیاتی مانند شبکه برق. و اگر اقتصاد کشور سقوط کند، به تلاش دو ساله برای نجات یک دموکراسی نوپا پایان خواهد داد.

جمهوری خواهان مخالف این کمک مستقیماً با این منطق استدلال نمی کنند، اگرچه بسیاری اصرار دارند که ریختن میلیاردها دلار به کشوری با سابقه عمیق فساد باعث سوء استفاده می شود. در عوض، استدلال اصلی آنها این است که این پول باید در خانه خرج شود، در مرزهای جنوبی به جای مناطق مرزی اوکراین با روسیه. صریح ترین مخالفان، از جمله نمایندگان مارجوری تیلور گرین از جورجیا و مت گاتز از فلوریدا، معتقدند که کمک به اوکراین «آمریکا را دوام می آورد».

برای ماه ها، کاخ سفید آنها را به عنوان یک گروه حاشیه ای می دید. اما نظرسنجی ها نشان می دهد که درصد رای دهندگان جمهوری خواه که می گویند ایالات متحده برای دفاع از کشور هزینه های زیادی کرده است، در حال افزایش است. و اکنون بسیاری از جمهوری‌خواهان مقاومت کرده‌اند و دیدگاه‌های خود را با موضع دیرینه آقای ترامپ که در مبارزات انتخاباتی ۲۰۱۶ گفته بود نمی‌خواهد از اوکراین دفاع کند، همسو می‌کنند. هشت سال بعد او – بدون ارائه جزئیات – اصرار دارد که جنگ را در 24 ساعت پایان خواهد داد.

اکنون اپوزیسیون چنان تسخیر شده است که حتی میچ مک کانل، رهبر جمهوری خواهان سنا، از کنتاکی، که بارها و بارها اعلام کرده است که تامین مالی جنگ در اوکراین یکی از اولویت های اصلی او بوده است، به نظر می رسد که در حال عقب نشینی است.

در همین حال، دستیاران آقای بایدن در تلاش هستند تا دریابند که در صورت فلج ماندن کنگره، چگونه هزینه سلاح را بپردازند. طرح توقیف دارایی های روسیه دارای پیچیدگی هایی است. مشخص نیست که از این ذخایر برای دفاع هوایی و توپخانه استفاده شود. مقامات دولت می گویند که حتی این ممکن است به اقدام کنگره نیاز داشته باشد – اگرچه احتمالاً در مجلس نمایندگان و سنا رأی بیشتری برای خرج کردن پول روسیه نسبت به هزینه کردن ایالات متحده وجود دارد.

همچنین بحث انجام مبادلات پیچیده تسلیحاتی، مشابه آنچه ژاپن و کره جنوبی انجام داده اند، وجود دارد، جایی که آنها گلوله های توپخانه خود را در اختیار ایالات متحده قرار دادند و واشنگتن را آزاد کردند تا بیشتر به اوکراین بدهد. (هر دو کشور گفته اند که نمی توانند مستقیماً به یک منطقه جنگی صادرات داشته باشند.) یا شاید کشورهای اروپایی هزینه تسلیحات آمریکایی را بپردازند و آنها را به اوکراین ارسال کنند.

اما اروپا به وضوح توانایی تهیه مهمات بیشتر را به تنهایی ندارد. در طول 30 سال صلح فزاینده ناآرام با روسیه، اروپا بسیاری از توانایی های تولید خود را از بین برد. اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، در سخنرانی اخیر خود گفت که “ما تا ماه آینده بیش از نیم میلیون گلوله توپخانه را تحویل خواهیم داد” و “تا پایان سال بیش از یک میلیون گلوله”. او اذعان کرد که “این مطمئنا کافی نیست.”

اروپا نیز سهم چندانی در تولید پهپاد ندارد. و آلمان همچنان حاضر نیست قوی‌ترین موشک کروز دوربرد و پرتاب هوایی خود، Taurus را تحویل دهد. از ترس استفاده از آن در اعماق خاک روسیه. نقش آلمان در مرکز دیدار اولاف شولز صدراعظم و آقای بایدن در روز جمعه در کاخ سفید قرار خواهد گرفت.

آقای سالیوان، به نوبه خود، اصرار دارد که اگر دولت به استراتژی خود پایبند باشد، پیروز خواهد شد. وی روز چهارشنبه گفت: «دور شدن از اوکراین در این لحظه، در این زمان، از نظر امنیت ملی اساسی ما در ایالات متحده و همچنین برای متحدان ناتو، اساساً اشتباه خواهد بود». و ما فکر می کنیم که به پیروزی در این بحث ادامه خواهیم داد.

استیون ارلنگر ارائه گزارش از اسلو