بازی جدید ایران و آمریکا: مصالحه یا توتالیته؟
تازه‌ترین اقدامات دولت جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، در راستای مجدد برقراری توافق هسته‌ای با ایران در حال بررسی و تحلیل است. این اقدامات به عنوان یکی از نامه‌هایی هستند که بایدن در حوزه رابطۀ آمریکا و ایران ارسال کرده است. اما چه رویکردی را دنبال می‌کند این نامه و چه انتظاراتی از قبل از مذاکرات برقراری توافق هسته‌ای در ادامه دارد؟
منشأ این نامه مجموعه‌ای از برنامه‌های گسترده است، که هدف آن نوآوری در سیاست‌ها و روش‌های بین‌المللی است. با وجود تغییرات نسبتاً تازه در دولت دموکرات مطابقت بیشتری با رویکرد و برنامه‌های سنتی غرب و آمریکا شاهدیم، اما تمایل جدیدی در راستای آشتی با ایران و ادامه مذاکرات داریم.
استفاده از واژگونی درباره “توتالیته” و “مصالحۀ توسط آمریکا” به خاطر سابقۀ طولانی و پیچیده تاریخی ایران و آمریکا به کار رفته است. از ماجراهای کودتا در ایران در دهه ۵۰، تحریمهای گسترده ای که توسط آمریکا علیه ایران فراهم شد، تا قتل سردار سپهبد قاسم سلیمانی توسط ارتش آمریکا در سال ۲۰۲۰، ماجراهای زیادی بین این دو کشور وجود دارد که موجب شده است تا ملأعمال داراي آنها بر خود نهاديده شوند و وقتي از آمريکا ياد ميکنيم، اولين دستاورد هميشگي بر ميندازيم، “توتاليته” و راهبردي بودن روش خروج از تابلوهاي بينالملليست. از اين نظر ميتوان با دادن توضيحي در مورد برنامههايي که آمريکا براي ايران در نظر دارد به آن ساير بودن هم مي افزائيم.
از برنامه جدید آمریکا برای ایران باید کاملاً طراحی ریزی‌تر و ساختارمندتر حرف بزنیم. در این برنامه، آمریکا تمایلی به اجرای شیوه‌های جدید برای رسیدن به هدف خود دارد. بعد از سالها تحریم‌ها و مباحث تحریمهای ایران، آمریکا در نامه‌ای ارسال شده به تهران، اعلام کرده است که آمریکا به توافق هسته‌ای قبلی با ایران بازگشت نخواهد کرد و سرنوشت این همکاری دوزی‌ها مشمول جداگانه می‌باشد. آمریکا در این نامه از ایران خواسته است تا ابراز دلایل قاطع درباره هدف و اهدافش کند؛ درحالی‌که آمریکا نقش غیرعادی در رسیدن به هدف ایران را به عهده خواهد گرفت.
در کنار این برنامه‌ها، داستان مذاکرات آمریکا با ایران برای برقراری توافق هسته‌ای این دولت نیز قابل بررسی است. نامه‌ای که ارسال شده است، انتظار برقراری عدم تعاون سیاسی و اقتصادی ایران با کشورهای مشترک مخالفان آنترکومونیسم را دارد. آمریکا در نامه افراطی نبودن بودجه ایران و منع از کمک‌های مالی به گروه‌ها و کشورهای مخالف را درخواست کرده است.
رویکردهای ایران و آمریکا در مجموع با شباهت‌ها و تفاوتهای خود رایج است. هر پیش‌نویسی یا برنامه‌ای که طراحی می‌شود، باید با نگاه به منافع مشترک و تناقضات در این منطقه پیاده شود. در صورتی که همکاری و هماهنگی مناسب بین دولت‌های ایران و آمریکا صورت گیرد، امیدواریم مشکلات بیشتر این منطقه را حل نمود. اما تنها زمان نشان خواهد داد که آیا این توافق به مصالحه و پایان‌دادن به توتالیته منجر خواهد شد یا تنها ادامه نقش‌پذیری آنها خواهد بود.
.
منبع : اجتم
دیدگاهتان را بنویسید