پرزیدنت بایدن مأموریت خود را به راه انداختن آنچه که به طور مهم «نبرد بین دموکراسی و خودکامگی» می‌نامد، قرار داده است. اما وقتی کسانی که معتقد است دموکراسی را تضعیف می کنند، دوستان هستند، چه باید کرد؟
در مورد اسرائیل، جایی که نخست وزیر بنیامین نتانیاهو روز دوشنبه محدودیت های جدیدی را برای یک قوه قضائیه مستقل از طریق پارلمان اعمال کردآقای بایدن تصمیم گرفته است که صحبت کند. او اعلام کرد که رای در اورشلیم “تأسف بار” بود، چهارمین بار در یک هفته که آقای نتانیاهو را به دلیل تلاش برای افزایش قدرت خود مورد سرزنش قرار داد.
اما نبرد رئیس جمهور برای دموکراسی زمانی که به متحدان آمریکا می رسد می تواند موقعیتی باشد. نارندرا مودی، نخست وزیر هند، که ریاست موجی از خشونت های ملی گرایانه هندو و سرکوب مخالفان را بر عهده داشته است. با یک شام دولتی در کاخ سفید پذیرایی شد و انتقاد عمومی اندک محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی بود با یک دیدار و یک ضربه مشت رئیس جمهور پاداش دریافت کرد با وجود سلطنت قاتل او
دیوید جی کرامر، دستیار وزیر امور خارجه در امور دموکراسی، حقوق بشر و کار در زمان پرزیدنت جورج دبلیو بوش، گفت: «ثبات برای اکثر دولت‌ها در مورد دموکراسی و نگرانی‌های حقوق بشر در سراسر جهان یک چالش است، و این دولت نیز از این قاعده مستثنی نیست. او افزود: «زمانی که دشمنان و رقبای ما دست به سوء استفاده های اقتدارگرایانه می زنند، صحبت کردن آسان تر است. وقتی صحبت از دوستان و متحدان می شود، سخت تر است.»
چارچوب دموکراسی در مقابل استبداد از ابتدا در دیدگاه آقای بایدن از ریاست‌جمهوری‌اش نقش اساسی داشته است، که به دلیل مبارزه با رئیس‌جمهور سلف خود، دونالد جی. ترامپ، که تلاش کرد پس از خروج از قدرت، انتخابات را برای حفظ قدرت لغو کند، تقویت شده است. آقای بایدن نیز چالش اصلی سیاست خارجی دوره خود – شکست حمله روسیه به اوکراین – را به عنوان بخشی از این هدف کلی تعریف کرده است.
به هر حال، این یک ساختار سیاسی جذاب است – درست و غلط، آدم‌های خوب در مقابل آدم‌های بد. اما این یکی از مواردی است که به طور قابل پیش‌بینی در اتاق موقعیت پیچیده‌تر از آن چیزی است که در یک سخنرانی شیوا در تریبون به نظر می‌رسد. با توجه به سایر منافع آمریکا، مانند پایگاه‌های نظامی یا همکاری اطلاعاتی یا درهم تنیدگی‌های اقتصادی، تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه زمانی به شدت برای دموکراسی صحبت کنیم، می‌تواند مشکل باشد.
حتی برخی از مقامات ارشد اطراف آقای بایدن به طور خصوصی از دوگانگی رویکرد سیاه و سفید او احساس ناراحتی می کنند و خاطرنشان می کنند که برخی از دوستان آمریکا حاکمیت قانون را بدون آزادی خاصی دارند (سنگاپور به یاد می آورد) در حالی که برخی دیگر حتی کمتر به مفاهیم غربی در مورد حقوق بشر متعهد هستند اما همچنان متحدان مفیدی هستند (مثلاً امارات متحده عربی).
آقای بایدن لازم دانسته است که با کشورهایی که به طور غیرقابل استدلالی خودکامه هستند، خویشتن داری کند. در حالی که او اخیرا شی جین پینگ رئیس جمهور چین را “دیکتاتور” خواند در یک گردآوری سرمایه سیاسی، او به طور خاص در مورد سرکوب وحشیانه اقلیت اویغور توسط پکن یا سرکوب آزادی در هنگ کنگ صحبت نکرده است.
وقتی نوبت به متحدان آمریکا می‌رسد، این حتی سخت‌تر می‌شود. توماس کاروترز و بنجامین پرس از بنیاد کارنگی برای صلح بین المللی در سال گذشته 27 کشوری را شناسایی کرد که از سال 2005 از دموکراسی عقب نشینی کرده بودنداز جمله دوستانی مانند مصر، گرجستان، مجارستان، هند، فیلیپین، لهستان، تانزانیا، تایلند و ترکیه.
در مکزیک، رئیس جمهور آندرس مانوئل لوپز اوبرادور قوانینی را برای محدود کردن قدرت و خودمختاری موسسه ملی انتخابات در آنچه منتقدان آن را تلاش برای بازگرداندن حکومت تک حزبی می‌خوانند، تحت فشار قرار داد. آقای لوپز اوبرادور گفت که او فقط در تلاش برای کارآمدتر کردن انتخابات است اما دادگاه عالی مکزیک در ماه گذشته بخش مهمی از نقشه خود را شکست.
آقای بایدن به ویژه در مورد دموکراسی در هیچ یک از آن کشورها صحبت نکرده است. در واقع، او به کاخ سفید استقبال کرده است رئیس جمهور فیلیپین و دارد دو بار از لهستان دیدن کرد و یک بار مکزیک در حالی که نشان دهنده حمایت از فروش جنگنده های اف 16 به ترکیه. دلایل مرموز نیستند – او به فیلیپین نیاز دارد تا چین را مهار کند، لهستان به مقابله با روسیه کمک کند، مکزیک برای جلوگیری از مهاجرت غیرقانونی و ترکیه به سوئد اجازه دهد تا به ناتو بپیوندد.
البته فشار بر دیگر کشورها برای قهقرایی دموکراتیک بسیار پیچیده‌تر است، زیرا یکی دیگر از عقب‌گردها در فهرست کارنگی، خود ایالات متحده است. وقتی آقای بایدن در جاهای دیگر درباره دموکراسی صحبت می کند، مرتباً اذعان می کند که آمریکا هنوز به تنهایی کار می کند.
مایکل جی. آبراموویتز، رئیس خانه آزادی، یک سازمان غیردولتی که دموکراسی را ترویج می‌کند، گفت که آقای بایدن «باید به دلیل تمایل به اعمال رهبری ایالات متحده در این موضوع اعتبار کسب کند، اما «لفاظی‌های او باید با اقدامات مشخص و تأمین مالی حمایت شود».
آقای آبراموویتز افزود: «او همچنین باید در استانداردهایی که سایر کشورها، به ویژه متحدان ایالات متحده را رعایت می کند، یکدست تر باشد. دوستان صمیمی باید بتوانند حقیقت را با یکدیگر بیان کنند، اما پرزیدنت بایدن اساساً به نخست‌وزیر مودی اجازه داد که عقب‌نشینی دموکراتیک هند، حداقل به طور علنی، در حالی که به درستی از نخست‌وزیر نتانیاهو فراخواند.
رؤسای جمهور دیگر با تضاد بین آرمان هایی که طرفدارشان بودند و واقعیت هایی که با آن روبرو بودند دست و پنجه نرم کردند، از وودرو ویلسون و فرانکلین دی. روزولت گرفته تا جیمی کارتر و رونالد ریگان. در دومین سخنرانی تحلیف خود، آقای بوش به “هدف نهایی پایان دادن به استبداد در جهان ما” متعهد شد و متعهد شد که روابط با “هر حاکمان و هر ملتی” را مشروط به آزادی، معیاری که او هرگز به طور کامل به اندازه پیشینیان خود رعایت نکرد، متعهد شد.
آقای بایدن از دو “اجلاس سران دموکراسی” حمایت کرده است سومین دوره در کره جنوبی برگزار خواهد شد. در او آدرس وضعیت اتحادیه در سال جاری، او اعلام کرد که از زمان روی کار آمدن او، “دموکراسی ها قوی تر شده اند، نه ضعیف تر” در حالی که “خودکامگی ها ضعیف تر شده اند، نه قوی تر.”
با این حال، پس از دو سال و نیم ریاست جمهوری، آقای بایدن دستیار وزیر امور خارجه در امور دموکراسی تایید شده توسط سنا ندارد. اولین گزینه او، سارا مارگون، پس از مخالفت جمهوری خواهان ناشی از توییت های گذشته در مورد اسرائیل، کناره گیری کرد.
تمایل آقای بایدن برای انتقاد از طرح قضایی آقای نتانیاهو در حالی که کمتر در مورد موضوعاتی مانند هند صحبت می کند، بر نقش اسرائیل در سیاست آمریکا تأکید می کند. رفتار اسرائیل با فلسطینی‌ها در کرانه باختری اشغالی مدت‌هاست که مورد انتقاد قرار گرفته است و حمایت از این کشور به طور فزاینده‌ای به موضوعی حزبی در واشنگتن تبدیل شده است.
با سابقه طولانی حمایت از اسرائیل، آقای بایدن معتقد است که این مقام را دارد که توصیه های دوستانه ارائه دهد. در یک هفته گذشته به تنهایی، او با آقای نتانیاهو تماس گرفت او را تحت فشار قرار داد تا به دنبال سازش باشد و سه بیانیه عمومی صادر کرد و از او خواست تا قبل از اقدام، اجماع گسترده‌تری ایجاد کند. در بیانیه کاخ سفید روز دوشنبه آمده است: «مایه تاسف است که رأی گیری امروز با کمترین اکثریت ممکن انجام شد».
با مخالفت آقای نتانیاهو با او، این سوال مطرح می شود که آیا آقای بایدن از حد فک فراتر خواهد رفت یا خیر. ایالات متحده سالانه میلیاردها دلار کمک امنیتی به اسرائیل ارائه می کند، اما به نظر می رسد که آقای بایدن از اهرمی فراتر از درخواست ها برای تحت فشار قرار دادن آقای نتانیاهو برای عقب نشینی استفاده نکند.
فیلیس بنیس، یکی از همکاران موسسه مطالعات سیاست و منتقد قدیمی رفتار اسرائیل با فلسطینیان، گفت: «تاکنون، فشار بایدن فقط لفاظی بوده است، و نه تنها برای به چالش کشیدن اقتدارگرایی در حال گسترش نتانیاهو کافی نیست، بلکه نشان می‌دهد که بایدن چقدر با پایگاه رأی‌دهی خود هماهنگ نیست.»
دستیاران رئیس جمهور گفتند سخنان او مهم است. کارین ژان پیر، سخنگوی کاخ سفید گفت: «نمی‌توانم بگویم که این فقط یک لفاظی است. وقتی رئیس جمهور صحبت می کند، پیامی ارسال می کند.»
برای حامیان آقای نتانیاهو، خشم رئیس جمهور از فرسایش دموکراتیک در اسرائیل انتخابی است. برای یک چیز، آنها استدلال می کنند که طرح نخست وزیر برای محدود کردن اختیارات دادگاه ها ضد دموکراتیک نیست، بلکه مسئولیت بیشتری را به دست رهبران منتخب می سپارد.
علاوه بر این، آقای بایدن بارها قوانینی را درباره «کمترین اکثریت ممکن» ارائه کرده است. در واقع، معاون رئیس جمهور کامالا هریس فقط با رکورد مطابقت داشت برای بیشترین آرای تساوی در سنا در تاریخ آمریکا.
جان هانا، یکی از اعضای ارشد مؤسسه یهودی برای امنیت ملی آمریکا، یک سازمان غیرحزبی در واشنگتن که بر پیشبرد شراکت استراتژیک آمریکا و اسرائیل متمرکز است، گفت: «شکی نیست که با اسرائیل متفاوت رفتار می شود.
وی خاطرنشان کرد که در فرانسه، امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، برای اعمال تغییرات نامطلوب در حقوق بازنشستگی، بدون اجماع گسترده ای که آقای بایدن اصرار داشته است که آقای نتانیاهو به دنبال آن باشد، به شدت به پارلمان رفت. ایجاد اعتصابات، تظاهرات خیابانی و اعتراضات خشونت آمیز پراکنده. آقای هانا گفت: «با این حال، شما حتی یک کلمه از رئیس جمهور بایدن را در مورد انتقاد واقعی علیه مدیریت همتای فرانسوی خود با این مسائل صرفاً داخلی فرانسه، بیهوده جستجو خواهید کرد.
ریچارد فونتین، مدیر اجرایی مرکز امنیت جدید آمریکا، گفت رویکرد آمریکا برای ترویج دموکراسی در خارج از کشور “همیشه یک مدل ناسازگاری بوده است.” او گفت که آقای بایدن درست می گوید که جهان در حال حاضر با رقابت دموکراسی در مقابل استبداد مواجه است و ایالات متحده باید از اولی دفاع کند، اما او باید آن را در مقابل اهداف دیگر متعادل کند.
او گفت: «ناهماهنگی و چه چیزی محصول جانبی اجتناب ناپذیر سیاست خارجی است که به دنبال تغییر در شرایط داخلی کشورهای دیگر است. “این زمینه ای برای کنار گذاشتن تلاش برای حمایت از دموکراسی در خارج از کشور نیست – فقط برای درک این موضوع که کار آسانی نیست.”
دیدگاهتان را بنویسید