روزقبل از رفتنمان ازمسئولین موزه‌ها خواسته بودم برای بردن هدایایی که از سوی پادشاهان و روسای دول به ما داده شده بود و نیز بعضی اشیای شخصی به کاخ بیایند تا لااقل این اشیا بعد از رفتمان به تاراج نروند.ارزش مالی این اشیا برایم اهمیتی نداشت،مایل بودم همه چیز در جای خود باقی بماند.باتوجه به امکان غارت اشیا از مأمورین تلویزیون خواستم ازداخل کاخ فیلمبرداری کنندوهمچنین خبرنگاران ایرانی وخارجی را برای بازدیدازکاخ دعوت کردم.(توجه:اشیایی که شهبانو فرح دراین قسمت کتاب به آنها اشاره میکنند چندسال پیش ازکاخ هادزدیده شد،جمهوری اسلامی ادعاکردشهبانوفرح این اشیارا سالهاپیش باخوداز ایران خارج کرده اما شهبانو باانتشارفیلمی که قبل از رفتن ازایران ازکاخهاگرفته بودثابت کرد که جمهوری اسلامی تمام این اشیا رادزدیده است.)