جایگاهی که برای زنان در ورزشگاه درنظر گرفتند؛ جایگاه تبعیدی‌ها!

مسئله اصلی که پیش‌روی مسئولان است، احترام به جایگاه و حقوق زنان در این زمینه است. آیا زنان با نشستن در یکی از بدترین جایگاه‌های ممکن، باید تاوان دلخوری عده‌ای را که از حضور آن‌ها در ورزشگاه ناراحت می‌شوند، بدهند؟

روزنامه شرق نوشت: رقابت‌های هفته هفتم لیگ برتر فوتبال در حالی به پایان رسید که پرسپولیس در ورزشگاه آزادی موفق شد در آخرین دیدار با یک گل از سد گل‌گهر عبور کند و دوباره صدرنشین شود. این بازی فارغ از جنجال داوری مهمی که داشت، با یک اتفاق خوب همراه بود که مربوط به بازگشت تماشاگران و از آن مهم‌تر تماشاگران زن به ورزشگاه آزادی بود. آخرین بار، زنان علاقه‌مند پرسپولیس حدود ۳۹۰ روز قبل به ورزشگاه آزادی آمده بودند؛ ولی پس از آن با توجه به اتفاقات ریز و درشتی که رخ داد، دیگر فرصتی برای حضور در این ورزشگاه و تشویق تیم خودی نداشتند.

از ابتدای فصل جدید لیگ برتر هم با وجود سختگیری‌هایی که فیفا در زمینه ورود زنان به ورزشگاه داشت و محقق‌نشدن آن را تهدیدی برای فوتبال ایران توصیف کرده بود، کلا بازی‌ها در تهران بدون حضور تماشاگر برگزار شد تا حرف و حدیثی متوجه غیبت تماشاگران زن در بازی‌هایی که در تهران برگزار می‌شود، نباشد. با این حال بازی تیم‌های نساجی و الهلال در لیگ قهرمانان آسیا که به میزبانی آزادی برگزار شد، این مورد ناخوشایند را از بین برد تا پای تماشاگران، به‌ویژه تماشاگران زن علاقه‌مند به باشگاه نساجی، به ورزشگاه آزادی باز شود. از آنجا که این بازی زیر نظر AFC برگزار می‌شد و لازمه آن حضور زنان در ورزشگاه عنوان شده بود، مسئولان باشگاه نساجی با بلیت‌فروشی، قریب به دوهزارو ۵۰۰ نفر تماشاگر زن را به آزادی راه دادند.

پس از حضور تماشاگران در آن بازی آسیایی، دیگر بهانه‌ای به اسم مشکلات زیرساختی و تعمیر و مرمت سکو‌های این ورزشگاه وجود نداشت و بسیاری منتظر برگزاری دیدار پرسپولیس، اولین بازی از لیگ که قرار بود بعد از آن دیدار آسیایی در آزادی برگزار شود، ماندند تا فرصت تماشای دوباره بازی تیم محبوب را از نزدیک داشته باشند. پرسپولیسی‌ها هم مطابق با انتظار بخشی از سکو‌ها را پس از چراغ سبز مسئولان در اختیار تماشاگران زن قرار دادند. اگرچه انتظار می‌رفت که پس از تجربه سال گذشته، تعداد تماشاگران زنی که به آزادی می‌روند، بیشتر شود؛ ولی این بار هم بیشتر از دو‌هزار‌و ۲۰۰ بلیت در اختیار زنان قرار نگرفت تا دوباره سهم آن‌ها از تماشای این بازی بسیار ناچیز و اندک شود.

گو اینکه همچنان شایعه انتخاب گزینشی یا دعوت مستقیم از زنان برای تماشای چنین دیدار‌هایی مطرح است؛ ولی حتی با پذیرش یا عدم پذیرش این موضوع هم باز نمی‌شود از کنار جایگاه بسیار بدی که در اختیار تماشاگران زن در ورزشگاه آزادی قرار گرفته، عبور کرد. زنانی که قصد دارند به این ورزشگاه بروند، در پشت دروازه، آن‌هم در طبقه بالا، در دورترین نقطه نسبت به زمین جا می‌گیرند که قاعدتا امکان تماشای مناسب بازی را از دست می‌دهند. شرایط در آن نقطه از سکو‌ها به گونه‌ای است که نیاز به تلسکوپ است تا اتفاقات بازی را تمام و کمال دید. این جایگاه حتی از جایگاهی که به هواداران تیم رقیب در ورزشگاه‌های مختلف اختصاص می‌یابد هم بدتر است. این موضوع قاعدتا تضاد زیادی با شعار عزت و احترام به زنان دارد؛ چراکه گویی از سر اجبار آن‌ها را به بدترین نقطه از ورزشگاه تبعید کرده باشند.