علی حبیبی نژاد در گفت‌وگو با میزان، درباره برگزاری اردوی مشترک تیم ملی بوکس ایران با اردن، اظهار داشت: اردوی مشترک با اردن بسیار ایده‌آل است و حدود ۱۰ روزی می‌شود که در این کشور هستیم. اردن قهرمانان ارزنده‌ای دارد و مربی آن‌ها هم کوبایی است و دانش بالایی از بوکس دارد. مطمئن باشید تیمی که در المپیک توکیو ۵ نماینده داشته و در جهانی هم مدال گرفته، می‌تواند به پیشرفت ما کمک کند.

وی درباره غیبت ۲ ساله خود در بوکس افزود: از سال ۹۲ بوکس را شروع کردم و در سال ۹۴ به مسابقات قهرمانی جوانان آسیا رفتم و سپس در جام مکران به مدال برنز رسیدم، اما مشمول خدمت مقدس سربازی شدم و چون این دوره با کرونا همزمان شد عملا ۲ سال از بوکس دور بودم.

ملی‌پوش بوکس ادامه داد: پس از آن تمریناتم را با جدیت پیگیری کردم و خداراشکر به تیم ملی راه یافتم و رفته رفته خودم را به کادرفنی ثابت کردم. پس از حضور در مسابقات قهرمانی آسیا و رقابت‌های جهانی در ۲۵ سالگی به یک بوکسور باتجربه تبدیل شده‌ام.

پدیده بوکس ایران درخصوص این لقب گفت: این موضوع مسئولیت من را سنگین‌تر می‌کند، اما دوست داشتم تا الان یک مدال بزرگ بین المللی کسب می‌کردم که مطمئنا در آینده به این مهم دست پیدا می‌کنم. در رقابت‌های قهرمانی آسیا که علیرضا استکی سرمربی تیم ملی بود در یک بازی نزدیک به بوکسور تایلند باختم و همان بوکسور طلای آُسیا را گرفت، پس ما هم می‌توانیم ادعا کنیم در حد مدال‌های آسیا و حتی جهان هستیم.

حبیبی نژاد درباره شانس کسب سهمیه المپیک تصریح کرد: کار در بازی‌های آسیایی خیلی دشوار است، اما اصلا نباید نا امید باشیم، چون کادرفنی زحمات زیادی برای ما کشیده و خود بوکسور‌ها هم صبح تا شب تمرین می‌کنند تا بهترین عملکرد را داشته باشند. کسب سهمیه انصافا سخت است، اما غیر ممکن نیست.

وی درباره اینکه آیا رسیدن به المپیک سقف آرزوهایش است، گفت: گرفتن سهمیه المپیک تازه شروع کار من است و به طلای این بازی‌های بزرگ فکر می‌کنم تا بتوانم برای کشور عزیزم افتخار آفرینی کنم. دوست دارم پس از آن راهی بوکس حرفه‌ای شوم تا به این رویایم هم جامه عمل بپوشانم.

انتهای پیام/