عنوان مجموعه اشعار : مجموعه اول
شاعر : علی اصغر فداکار

عنوان شعر اول : نگار

ای کاش غزل بود که من عاشق یارم
میشد برسم با یک اشاره به نگارم

ای کاش نمیکشد حیا حرف دلم را
تازندگی خود به غم دل نسپارم

از بعد غروبت غم غربت شده تابان
سایه شده گوش شنوا، ابر بهارم

غالب که وصالت به غزل ختم میشد
اینبار نیامد به سراغم به کنارم

عنوان شعر دوم : دیگری

تکیه گاه من بعد از دوریت دیوار بود
زنده ماندن بی نگاهت عالمی دشوار بود

معتقد بود اعتمادم درد و دل ممنوع تا
سایه شد همدم برایم سایه نیز اجبار بود

چشم میبارید کم میرد آتش را ولی
لحظه های با تو بودن شعله افکار بود

انتظارم این نبود از من کنی خواهش ولی
لااقل حرفی، برای دلخوشی صد کار بود

من دلم لبریز گشت و قطره ای را منتظر
حیف او جای دگر مشغول حرف یار بود

عنوان شعر سوم : ا.
سلام ای خواهرسلطان ، منم عبد سرای تو
دلم تنگ است ای بانو ، تو میدانی برای تو

تمام سال می‌کوشم برای چند ساعت ها
که در کنج حرم باشم بانو در هوای تو

نه این عالم نه آن عالم ندارند ذره ای ارزش
کنار یک حریم امن و خاک پر بهای تو

مرا از درگهت رانی مرا عبد خودت خوانی
منم با حرف تکراری منم در کل گدای تو

برای آرزوهایم شده یک نقطه‌ پایان
قبل از مرگ دیدن لبخند رضای تو