عنوان مجموعه اشعار : آوای دل
شاعر : غلامرضا رضائی

عنوان شعر اول : گفتمان
کافر! مشکن این دل مارا که روا نیست
در آن دل بی رحم مگر شرم و حیا نیست
تا چند زنی تیشه به این ریشه ی عشقم
در کیش تو رسمی چو صفا یا که وفا نیست
آن روز که دل را به تو دادم،که خطا بود
گفتی که به آئین من از جور و جفا نیست
گر بر در بیگانه نشستی، مشو بیگانه
چون در دل بیگانه بجز مکر و ریا نیست
با عشق تو گر بیدل و بی دین شده هستیم
فریاد بر آریم که این رسم خطا نیست
ما دل شدگانیم که جز عشق نداریم
هرچند که جز درد و بلا قسمت ما نیست
در شهر شما چونکه خدا نیست صفا نیست
آنجا که صفا نیست به دل عشق و رضا نیست

عنوان شعر دوم : گفتمان عاشقانه
عاشق! مشکن توبه ی دل را که روا نیست
هرکس شکند توبه در او شرم و حیا نیست
صد بار زنی گل به سراپرده ی عشقم
تا فاش شود کیش تو جز مهر و وفا نیست
آن روز که دل را به تو دادم،به رضا بود
زیرا که به آئین تو جز عشق و صفا نیست
گر بر در استاد نشستی، بشو ره جوی
چون در دل استاد بجز شور بقا نیست
با عشق تو گرعارف و با دین شده هستیم
فریاد بر آریم که در عشق خطا نیست
ما دل شدگانیم که جز عشق نداریم
شادیم که جز باغ خدا قسمت ما نیست
در شهرشما چونکه خدا هست صفا هست
آنجا که صفا هست در آن قهر خدا نیست

عنوان شعر سوم : عاشق دیوانه
ای عاشق دیوانه!
بی عشق مشو
چونکه که روا نیست
در سینه ی بی عشق
بجز شرم و حیا نیست
صد بار بزن گل
به سراپرده ی عشقم
تا فاش شود
کیش تو جز مهر و وفا نیست
آن روز که دل را به تو دادم
به خدا دادم
زیرا که به دستان خدا
درد و بلا نیست
گر بر در همدل بنشستی
بشو همدل
چون در دل همدل
بجز آن شور بقا نیست
با عشق تو گرعارف و
بی دل شده هستیم
فریاد بر آریم
که در عشق خطا نیست
ما مردم عشقیم
که جز عشق نداریم
شادیم که جز بوسه ی حق
قسمت ما نیست
در کعبه ی دل
چونکه خدا هست صفا هست
با اذن خدا
در دل عشاق بجز مهر خدا نیست