عنوان مجموعه اشعار : سایه‌های شب
شاعر : بهراد محبی

عنوان شعر اول : قصه‌ی روز سیاه
سیه‌چرده آدمک در پیشگاه فانوس،
هرزه‌رویایی پسین را وِجین می‌کند

چراغِ روغن‌خون سایه می‌کشد لغزیده به دیوار،
خمیده زان شب‌هوس‌های مانوس

بانگ برمی‌کشد می‌شکند شب در باد،
پایکوبِ روزهای روسیاه
خم و پیچ راه پیش می‌خزد به درون،
ز روزن، به آستانِ خفته در بستری سرد

عنوان شعر دوم : بهار غم‌آلود
چو می‌سپارد نقب شب را باد، عطر همه گل‌های خودروی بهار را،
که سایه‌ی عصیان می‌فکنند بر هر مزار،
شادمان به بیرون می‌کشد

بر دوش نشئه می‌نهند مورچگان، پیکرانی تازه‌مرگ را
تدفینش غمی دارد جانگزای:
«شاخه‌ای جوان، بی‌برگ در بهاران»

خنده می‌زند بهار، حزن‌آلود در غروب
به رفتگانی در خاک، مرده در رستخیز مردگان
برنمی‌تابم خرامیدنش را مسرور پیش چشم،
بر بلندای آرزو، در بند دیگر جهان

عنوان شعر سوم : –
–