عنوان مجموعه اشعار : گم شده در تهی…
شاعر : نازنین زهرا حاصلی

عنوان شعر اول : کاش می‌رفتی…
کاش می‌‌رفتی ز افکارم تو که بی من خوشی
رفتی و اما چرا با فکر خود من را کشی؟

کاش می‌شد بی‌ تو هم خوش باشم و شادی کنم
کاش می‌شد بعد تو احساس آزادی کنم

کاش در یک شب فراموشش کنم فکر تو را
کاش از یادم برم هم اسم و هم ذکر تو را

من نمی‌خواهم دگر بازیچه‌ی دستت شوم
کاش می‌شد بعد تو از این جهانم من روم

من که جز درد و عذاب از تو ندیدم هیچ چیز
کاش جز این رنج‌ها بوداَش گزینه روی میز

آه و صد آوخ دلم پر درد و زخم از تو شده
این عذاب و مرگ تدریجی من از تو بُده

عنوان شعر دوم : شیدا‌ترین…
در میان خیل مردم من بُدم تنها‌ترین
در صف عشاق تو جانا منم شیدا‌ترین

گرچه در دنیا پر است از مردم رسوا ولی
در میان این جماعت من شدم رسواترین

آخرین شب را که در پاییز یلدا گفته است؟
آن شبی که تو برم باشی شب یلدا‌ترین

پر شده از صوت آوازم زمین و آسمان
در میانش عاشقت هستم شده زیبا‌ترین

بی تو من در قعر چاه جهل و کین‌ها بوده‌ام
لیک با تو من شدم عاقل شدم بالا‌ترین

جان من جانان من هم درد و هم درمان من
با تو من خوشحال و شادم بی‌تو من تنها‌ترین

عنوان شعر سوم : فراق و وصال
هربار از درد و فراق گفتم نخواندی!
این‌بار از شوق وصال گویم برایت؟

از اینکه در چشمان من نور امید است
از اینکه عاشق می‌شوی جانم فدایت

از اینکه باران می‌زند روز عروسی
پر می‌شود این خانه از عطر و صفایت

آرام می‌گیرم کنارت در شب سرد
می‌میرم از عشق تو من جانم برایت

با بوسه‌ای چشمان سبزم را کنی باز
گویی که عاشق می‌شوی تا بی‌نهایت

می‌ترسم از اینکه روی روزی نیایی
می‌خندی و گویی که هستم من برایت

شک می‌کنم می‌ترسم از پایان این حس
شک می‌کنم به قهوه‌ی چشمت وفایت

می‌فهمی و آرام می‌گیری در آغوش
پر می‌شوم از حس خوب دست‌هایت

چشمان سردت گرم گرم و شاد شاد است
می‌خندی و گویی که عشقم جان به پایت