به برگ برگ گل اندامت آتش تب ریخت
از آن تبی که تنت را فسرد بیزارم

قسم به ماه و ستاره، که در شب چشمت
چه زندگی خوشی پشت میله ها دارم

به گوشه لبت تو بمب خنده ای پنهان
بخند، جان به فدای تو خنده بازارم!

همیشه مثل همیشه تو خنده رو هستی
چگونه آخر از این خنده دست بردارم؟

عنوان شعر دوم : حضرت معصومه سلام الله علیها

تا کوچه های شهر دلم، سیل غم گرفت
طفل دلم بهانه صحن حرم گرفت

آنجا که ساده سفره دل می توان گشود
زنگار چند ساله دل می توان زدود

آنجا که خستگی تنم رفع می شود
آشفتگی حال دلم، جمع می شود

آنجا که ساده سیم دلم وصل می شود
سختی روزگار دلم، سهل می شود

بانو، برای مردم قم لطف بی حد است
آنجا که قلب می شود آسوده مرقد است

عنوان شعر سوم : .
.