عنوان مجموعه اشعار : .
شاعر : محمدمهدی تاجیک

عنوان شعر اول : آیین
هر کس برای خود یک قبله
هر دین برای خود خدا دارد

پروردگار ما یکیست اما
مذهب روش هایی جدا دارد

مُغ آتش و آتشگهی دارد
صد نیک در دینش نهان دارد

میترا و خورشیدش رهی دیگر
در این جهان و کهکشان دارد

گویند عیسی پور دادار است
بر گردن تِرسا زُنار است

اسلام دین رحمت است اما
مسلم همه ترسش از نار است

من فارغ از این دین و آیین ها
دور از همه بالا و پایین ها

بر گیس معشوق خودم دیدم
تفسیر صد اخلاص و یاسین ها

گویند کفر است هرچه بادا باد
من دین و آیینم نگاهش شد

قبله تجلی سر زلفش
محراب چشمان سیاهش شد

در عمق چشمانش دو آتشگاه
سرداب ابروی کمانش بود

اعجاز رب العامین گیسش
آیات عشق ورد زبانش بود

کفر است اما سجده کردم
چون آیت پروردگارم بود

آیات دینم روشن و حق است
امید روز و روزگارم بود

آیین و دین و مذهب و مسلک
صد راه سمت مقصد و یار است

صد راه‌و یک مقصد و عشق اما
چون مرکز پر نور پرگار است

عنوان شعر دوم : .
.

عنوان شعر سوم : .
.