شمع و پروانه علیرضا قربانی.



مثنوی مولانا
شعر : بهادر یگانه
آواز : علیرضا قربانی
آهنگ : استاد همایون خرم

نی حدیث راه پر خون می کند
قصه های عشق مجنون می کند

در غم ما روزها، بی گاه شد
روزها با سوزها همراه شد

روزها گر رفت، گو رو، باک نیست
تو بمان، ای آن که چون تو پاک نیست

شمع و پروانه منم، مست ميخانه منم
رسوای زمانه منم، ديوانه منم

يار پيمانه منم، از خود بيگانه منم
رسوای زمانه منم، دیوانه منم
شمع و پروانه منم، مست ميخانه منم
رسوای زمانه منم، ديوانه منم

چون باد صبا در بـه درم
با عشق و جنون همسفرم
شمع شب بی سحرم
از خود نبود خبرم
رسوای زمانه منم، ديوانه منم

تو ای خدای من
شنو نوای من
زمين و آسمان تو مي لرزد به زير پای من
مه و ستارگان تو مي سوزد ز ناله های من
رسوای زمانه منم، ديوانه منم

وای از اين شيدا دل من
مست و بی و پروا دل من
مجنون هر صحرا دل من
رسوا دل من! رسوا دل من
لاله تنها دل من
داغ حسرت ها دل من
سرمایه سودا دل من
رسوا دل من

خاکستر پروانه منم، خون دل پيمانه منم
چون شور ترانه تويی، چون آه شبانه منم
رسوای زمانه منم، ديوانه منم

امتیاز به این post
ری اکشن شما چیست ؟
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *