عنوان مجموعه اشعار : همقطار
شاعر : محبوبه کوشککی
عنوان شعر اول : «کوچ ممتد»
(کوچ ممتد)
گفتی پرستو که گفتم
باشد شکایت ندارم
اما از این کوچ ممتد
بی‌شک رضایت ندارم
کوتاه نه، قد بلندم!
چین چینی و بند بندم
یک دامن پر گلم که
اصلا نهایت ندارم
من یک زن خانه دارم
یک مادر بی‌گدارم
وقتی تویی هم‌قطارم
جایی اقامت ندارم
یک تن ولی بی‌شمارم
آهم ولی شاهکارم
همچون وکیل الرعایا
یک خواب راحت ندارم
عمری نبودی بیاوُ
قمری این روزها باش
ایوان خالی ست قلبم
من بی تو طاقت ندارم
بی شک تو دریاتری که..
آنقدر از من سری که
رودم ولی از تو دورم
آیا لیاقت ندارم؟
دیگر دلم ریش ریش است
لبخند تو زهر نیش است
با خود نگفتی که، من به
این خنده عادت ندارم؟
یک پنجره از اتاقت
پرواز در کوچه باغت
سهمی به غیر از توَهم
از این روایت ندارم
تیغی است در حنجر من
مرگ است در باور من
طوقی عیانم که حتی
توفیق حاجت ندارم
#محبوبه_کوشککی
۱۴۰۱/۰۳/۱۷
عنوان شعر دوم : کوچ ممتد
گفتی پرستو که گفتم
باشد شکایت ندارم
اما از این کوچ ممتد
بی‌شک رضایت ندارم
کوتاه نه، قد بلندم!
چین چینی و بند بندم!
یک دامن پر گلم که
اصلا نهایت ندارم
من یک زن خانه دارم
یک مادر بی‌گدارم
وقتی تویی هم‌قطارم
جایی اقامت ندارم
یک تن ولی بی‌شمارم
آهم ولی شاهکارم
همچون وکیل الرعایا
یک خواب راحت ندارم
عمری نبودی بیاوُ
قمری این روزها شو
ایوان خالی ست قلبم
من بی تو طاقت ندارم
بی شک تو دریاتری که..
آنقدر از من سری که..
رود م ولی از تو دورم
آیا لیاقت ندارم؟
دیگر دلم ریش ریش است،
لبخند تو زهر نیش است
با خود نگفتی که من به
این خنده عادت ندارم؟
یک پنجره از اتاقت
پرواز در کوچه باغت
سهمی به غیر از توهم
از این روایت ندارم
تیغی است در حنجرمن
مرگ است در باور من
طوقی عیانم که حتی
توفیق حاجت ندارم
#محبوبه_کوشککی
۱۴۰۱/۰۳/۱۷
عنوان شعر سوم : ….
…..
دیدگاهتان را بنویسید