🔹 خیلی اوقات اطلاعات گمراه‌کننده را نه سازندگان خبرهای جعلی، که افرادی می‌سازند که خبرهای صحیح را، اشتباه تفسیر کرده‌اند. از آنجا که بسیاری از باورهای غلط و نظریه‌های توطئه نتیجه این قبیل تفسیرها هستند، لازم است از آنها شناختی -هرچند کلی- داشته باشیم.

🔹 شاید رایج‌ترین روش تولید تفسیرهای غلط، انتخاب خبرهایی باشد که فرضیه‌ای مشخص را تایید می‌کنند، و نادیده گرفتن خبرهای بیشتری که آن فرضیه را رد می‌کنند.

🔹 یکی از معروف‌ترین کاربردهای این رویه، در آستانه حمله آمریکا به عراق در سال ۱۳۸۲ خبرساز شد. حمله‌ای که به بهانه تولید سلاح‌های کشتار جمعی و رابطه بغداد با القاعده صورت گرفت؛ در حالی که در آن مقطع، این دو ادعا صحت نداشتند.

🔹 در آستانه حمله، البته جمعی از رسانه‌ها، بدون پرده‌پوشی جانبدار و مبلّغ حمله بودند، اما جمعی دیگر، به لحاظ حرفه‌ای در تحلیل اخبار اشتباه کردند.

🔹 جمع دوم، عمدتا به انعکاس شواهدی پرداختند که ادعاهای دولت آمریکا را تایید می‌کردند، هرچند شواهد به‌مراتب بیشتری را که ناقض آن ادعاها بودند نادیده گرفتند.

🔹 اشتباه رسانه‌های اخیر، نهایتا به یک رسوایی حرفه‌ای انجامید. چون حتی دولت‌های آمریکا و بریتانیا مدتی پس از اشغال عراق، رسما اعتراف کردند که در آن کشور سلاح‌های شیمیایی و میکروبی، تاسیسات تولید سلاح هسته‌ای یا شواهد ارتباط با القاعده پیدا نشده.

👈 در مکتب‌خانه بخوانید

👈 در تلگرام بخوانید

✅ @Factnameh