لی‌لی لی‌لی حوضک
بازآفرینی : م. آزاد
با صدای :
نیکو خردمند : قصه‌گو
پروین چهره‌نگار : مرغ
شیوا گورانی : جوجه
رضا بابک : خروس
علی‌اصغر عسگریان : زاغ
پیروز چهره‌نگار : غاز
ثریا قاسمی : گربه
بهزاد فراهانی : بُزی
موسیقی متن : شیدا قرچه‌داغی
طرح و نقاشی از : محمد عدنانی
تهیه‌شده در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. تهران
سال ۱۳۵۱
_________________________________________________________
در ترانه‌های کودکانه و قدیمی ایرانی، سه متل شناخته شده وجود دارد که «آب» و «افتادن» وجه مشترک آنهاست.
یکی «گنجشکک اشی‌مشی» است و پرهیز او از اینکه مبادا «لب بوم ما» بنشیند، چرا که «می‌افتی توی حوض نقاشی»، یکی هم آن «فیل» که «اومد آب بخوره، افتاد و دندونش شکست»، و بالاخره «جوجو» [جوجه] که او هم آمده بود «آب بخوره، افتاد تو حوضک».
آنچه که بین «جوجو» و «گنجکشک اشی‌مشی» مشترک است اما، ترتیبی است که در ترتیب دادن این دو اتفاق می‌افتد.
برای «گنجشکک»: کی می‌گیره؟ «فراش‌باشی»، کی می‌کُشه: «قصاب‌باشی» و کی می‌خوره؟ «حکیم‌باشی».
و برای «جوجو»، در بازی کودکانۀ «لی‌لی حوضک» وقتی کف دست کودک را (حوضک) قلقلک می‌دهد و انگشت‌های دست او را یکی‌یکی جمع می‌کنند ترتیب این است که: این کُشت‌ش؟ ، این پخت‌ش، و کی خوردش؟ «منِ منِ کله‌گُنده!»
«اسفندیار منفردزاده» در دو ترانه از ساخته‌های خود (گنجشکک اشی‌مشی با صدای «فرهاد مهراد») و (لی‌لی حوضک، با صدای «گیتی پاشایی») هر دو متل را به شکلی که بوده و خوانده می‌شده در نظر داشته است.
«محمود مشرف آزاد تهرانی» (م. آزاد) اما در روایتی که از این متل قدیمی دارد، از منظر دیگری به قضیۀ «در حوض افتادن جوجو» نگاه کرده است. این شعر کودکانه که بر مبنای آن متل قدیمی سروده شده، اول در شکل کتاب با نقاشی «محمد عدنانی» و بعد در اجرایی گفتاری ـ شنیداری، از سوی «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» منتشر شد.
منبع توسط Armin Sardar
دیدگاهتان را بنویسید