موضوع استرس و تنش امروزه مورد توجه فراوانی قرار گرفته است، اما تلاش چندانی برای درک حقیقی ماهیت آن صورت نگرفته است. گفته می‌شود که انسان مدرن بیش از هر زمان دیگری در معرض استرس قرار دارد.

منشأ اصلی استرس چیست؟
مسلماً عوامل خارجی نمی‌توانند منشأ اساسی آن باشند. آنها صرفاً نمونه‌هایی از مکانیسم‌های دفاعی‌ای هستند که ما در بحث‌های گذشته به آن اشاره کرد‌ه‌ایم. احساس ما نسبت به «دیگران» و «آنها» که گمان می‌کنیم مقصرند، در واقع صرفاً بیرون‌ریزی فشارهای درونی و احساسات سرکوب‌شده خود ماست. همین احساسات سرکوب‌شده ما را در برابر استرس‌های خارجی آسیب‌پذیر می‌کنند.

منشأ استرس در واقع درونی است و برخلاف تصور عموم، خارجی نیست. به عنوان مثال، آمادگی و سرعت واکنش ما از روی ترس بستگی به میزان ترس موجود در درون ما و آمادگی آن برای بروز در اثر یک محرک خارجی دارد. هرچه ترس بیشتری درون داشته باشیم، دیدگاه ما نسبت به دنیا بیشتر معطوف به انتظار رخدادهای ترسناک می‌شود و در نتیجه سپر دفاعی خود را بالاتر نگه می‌داریم. برای کسی که ترسیده است، این دنیا جایی وحشتناک است. برای کسی که عصبانی است، دنیا مکانی پر از استیصال و رنجش است. برای کسی که احساس گناه می‌کند، دنیا پر از وسوسه و گناه است. هرآنچه را در درون خود پنهان کنیم، همان رنگ را به دنیای ما می‌دهد. اگر احساس گناه خود را رها کنیم، بی‌گناهی را خواهیم دید. اما آن کس که در احساس گناه غوطه‌ور است، تنها شرارت می‌بیند.

قاعده اساسی این است که ما بر آنچه سرکوب کرده‌ایم متمرکز می‌شویم.

✨ @asrare_movafaghiyat