باید که به مقصد برَسَم در هر حال
دریـا، تـو ز یـادم نَـرَوی، معبـودم

عنوان شعر دوم : رباعی ۲
گفتی که چو سایه بر سَرَت می مانم
درمـانِ و دوایِ دردِ بــی درمــانـم

حـالا بـنـگـر مـرا بــلا گَــردانـم
بر دارِ ستــم هـای تــو آویــزانـم

عنوان شعر سوم : رباعی ۳
انـگـار مـحـالست کـه تعطیل کُنَـد
وقـتش کـه رَسَد، آید و تعجیل کُنَد

گر دار و نَـدارَت بـدهـی، بـاز اَجَـل
باید که خودش را به تو تحمیل کُنَد