هر پنج شنبه بانو! از شوق و بی قراری
در پوستم نگنجم چون دانه ی اناری
یا ناگهان شبیه برگ خزان زده ای
می‌افتد از فراز شانه ی شاخساری
یا مثل قطره های باران که میل پیوند
دارند در رسیدن، تا رودهای جاری
یا مثل دانه های برفی که می نشیند
رقصان و پای کوبان بر چهره ی چناری
تا هفته های بعدی جانم به لب رسیده
مانند دانه برفی در پیش یک بخاری
قصه ی غصه ام را در گوش شامگاهان
نالیده ام به زاری از روز و روزگاری
بانو! فقط تو دانی راز درون من را
ای راز روزهای تبریک و یادگاری

عنوان شعر دوم : وزن عشق
ادب:
دوبیتی
مطیع مهر هستم مثل هابیل
نه کینه جو شبیه رسم قابیل
تمام زندگی بر وزن عشق است
مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل

عنوان شعر سوم : داغ

از دل، خبری نبود اگر داغ نبود
دل بود ولی چه سود اگر داغ نبود

روی گل لاله و شقایق، به نظر
یکریز شده کبود اگر داغ نبود

فانوس نگاه حق که روشن شده است
بر نور تو می فزود اگر داغ نبود ؟!

هر غنچه ی ناشکفته در باغ وجود
کی لب به سخن گشود اگر داغ نبود؟

در سینه ی تنگ هر پدیده تپشی است
در قلب شما چه بود اگر داغ نبود؟!

با الهام از غزل قیصر امین پور