بر اساس یادداشتی که در ژوئن 2000 خطاب به رئیس قاضی صادر شد، قاضی کلارنس توماس، قانونگذاران کنگره را برای دریافت حقوق بیشتر در اوایل تصدی خود در دیوان عالی، تهدید به استعفا و الهام بخشیدن به کمپین حامیان جمهوری خواه برای برآورده کردن خواسته های او تحت فشار قرار داد.
یادداشت، قبلا توسط ProPublica گزارش شده است و به دست آمده توسط نیویورک تایمز، بر فشارهای مالی که قاضی توماس ممکن است در آن زمان با آن مواجه بوده باشد و برخی از خطرات سیاسی همراه با افزایش دستمزد قاضی توسط کنگره را آشکار کند. این یادداشت در مقالات ویلیام اچ.
بر اساس این یادداشت که توسط یکی از مقامات ارشد سیستم دادگاه های فدرال، ال. رالف میچام، نوشته شده است، قاضی توماس با نماینده کلیف استرنز، جمهوری خواه فلوریدا، موضوع پرداخت را مطرح کرده است. قاضی گفت که حقوق در دادگاه عالی رضایت بخش نبود و اگر غرامت افزایش نیابد “یک یا چند قاضی به زودی ترک خواهند کرد”.
این نگرانیها باعث شد که دفتر آقای استرنز از یک گروه لابیگر وابسته به برادران پودستا برای تهیه لایحهای که حقوق قضات را تقویت میکند کمک بگیرد. در انجام این کار، یک لابیگر از مجموعهای از قضات فدرال راهنمایی خواست و نسبت به این درخواست و نگرانی در مورد بهترین نحوه پاسخگویی ابراز نگرانی کرد.
در سال 2000، دستمزد قاضی توماسقاضی کاردان در دادگاه، 173600 دلار در سال بود که امروزه بیش از 300000 دلار است. (قاضی توماس و سایر قضات همکار در حال حاضر 285400 دلار در سال حقوق می گیرند.)
که در نامه ای به قاضی توماس که توسط ProPublica به دست آمده استآقای استرنز جزئیات گفتگوی خود را بیان کرد و قول داد که موضوع پرداخت را بررسی کند. او نوشت: “من قصد دارم لایحه ای را برای افزایش حقوق اعضای دیوان عالی بررسی کنم.” همانطور که توافق کردیم، برای آمریکایی ها ارزش زیادی دارد که قانون اساسی به درستی تفسیر شود.
آقای استرنز در مصاحبه اخیر خود به ProPublica گفت: «اهمیت او به عنوان یک محافظه کار بسیار مهم بود. ما میخواستیم مطمئن شویم که او در شغلش احساس راحتی میکند و به درستی حقوق میگیرد.»
دیوان عالی بلافاصله به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.
آقای میچم در یادداشتی که خطاب به رئیس دادگستری رهنکوئیست ارسال شده، به این گفتگو اشاره کرده و از وی برای رسیدگی به “این موضوع ظریف” راهنمایی خواسته است.
آقای میچم نوشت، بر اساس پیشنهاد آقای استرنز، یک اصلاحیه حقوق قضات را از حقوق سایر قضات و همچنین از اعضای کنگره و کابینه جدا می کند. او همچنین کمیسیونی را تشکیل خواهد داد که حقوق قضات را بررسی کند.
نامه آقای میچم به رئیس قاضی حکمت حتی تحت فشار گذاشتن کنگره را برای تصویب افزایش حقوق برای قضات دیوان عالی زیر سوال برد.
او نوشت: «در داخل قوه قضاییه، این خطر میتواند شبیه یک سگ در رویکرد آخور به نظر برسد. از نظر کنگره، این می تواند به عنوان یکی دیگر از تلاش های قوه قضائیه برای جدا کردن حقوق کنگره در نظر گرفته شود، که حتی بهترین دوستان ما از انجام آن امتناع کرده اند، اگرچه این امر تنها به قضات محدود می شود، که ممکن است آن را دلپذیرتر کند. اما من اصلا مطمئن نیستم.»
آقای میچم ادامه داد: «از نقطه نظر تاکتیکی، با توجه به اظهارات عمومی که عمدتاً توسط لابیگران دموکرات بیان میشود، دموکراتها و لیبرالها در کنگره خیلی طول نمیکشند تا متوجه شوند که ذینفعان اصلی که در غیر این صورت ممکن است دادگاه را ترک کنند. احتمالاً قضات توماس و اسکالیا هستند.
در آن سال، رئیس دادگستری Rehnquist این نگرانی ها در مورد پرداخت را تکرار کرد در یک گزارش پایان سال که به این موضوع اشاره کرد: «آنچه که به نظر من مهمترین مسئله پیش روی قوه قضائیه است: لزوم افزایش حقوق قضایی است.»
افشای شکایات قاضی توماس به بحث در مورد اخلاق در دادگاه عالی و امور مالی شخصی او می افزاید، که بارها او را به دنبال مشاوره و حمایت از اهداکنندگان میلیاردر سوق داده است.
در همان زمان، جاستیس توماس بود حامل بدهی های سنگین. یک سال قبل، جاستیس توماس یک وام شخصی 267230 دلاری از آنتونی ولترز، غول صنعت مراقبت های بهداشتی، برای خرید یک وسیله نقلیه تفریحی گرفت. سالها نتوانست بازپرداخت کند تمام و کمال.
ابی ون سیکل گزارش کمک کرد
دیدگاهتان را بنویسید