📣 در آستانه سالگرد کشته شدن مهسا امینی، سایت فکت‌نامه گزارشی تحلیلی درباره کارزار دروغ‌پراکنی (Disinformation) جمهوری اسلامی در اعتراضات ۱۴۰۱ منتشر کرده است.

🔹 از صدا و سیما و رسانه‌های وابسته به حکومت گرفته تا نهادهای نظامی انتظامی وزارتخانه‌های دولتی، قوه قضائیه و انواع سازمان‌ها و نهادهای قدرتمند فرهنگی، اجتماعی سیاسی و اقتصادی در این کارزار مشارکت فعال داشته‌اند؛ کارزاری که طبق بررسی‌های فکت‌نامه یکی از هدف‌های اصلی آن توجیه کشتار صدها تن و زمینه‌سازی برای بازداشت، ارعاب، شکنجه و اعمال خشونت علیه هزاران معترض بود.

🔹 الگوی اول، «روایت‌های موازی» یا سناریوسازی درباره دلیل کشته شدن کودکان و جوانان است. روشی که از الگوهای تکراری مثل سقوط از ارتفاع، خودکشی، مسمومیت یا ادعای عجیب کشته شدن توسط خود معترضان. از نیکا شاکرمی تا کیان پیرفلک، مقام‌ها و رسانه‌های حکومتی تقریبا برای همه قربانیانی که خبر کشته شدن آنها، احساسات عمومی را برمی‌انگیخت، دست به کار تدارک روایت موازی زدند.

🔹 «انکار واقعیت مستند» الگوی دومی است که کرات از سوی مقام‌ها و رسانه‌های حکومتی دنبال شد؛ از انکار خشونت گشت ارشاد تا انکار کشتار معترضان در کوچه و خیابان.

🔹 تجزیه و تحلیل گزارش‌های درستی‌سنجی منتشر شده در سایت فکت‌نامه نشان می‌دهد «پرچم دروغین»، سومین الگوی کارزار دروغ‌پراکنی حکومت در اعتراضات ۱۴۰۱ است.

🔹 اضافه کردن زیرنویس‌های جعلی به ویدئوهای تلویزیون‌ها خارج از کشور، پخش نامه‌ها و تصاویر جعلی برای بی‌اعتبار جلوه دادن محتوای تولید شده از سوی مخالفان، از نمونه‌های رایج این کارزار اخبار جعلی است.

🔹 الگوی چهارم «شبه‌درستی‌سنجی» یا انتشار محتوای جعلی در بسته‌بندی حرفه‌ای است. در نگاه اول مخاطب مرعوب اصطلاحات، نمودارها و ظاهر این محصولات شود، اما توجه به جزئیات نشان می‌دهد، درون این بسته‌ها در واقع چیزی نیست.

🔹 «تصویرسازی وارونه» یا دروغ‌پراکنی درباره موضوعات مناقشه‌برانگیز مثل حجاب و «بزرگ‌نمایی و کوچک‌نمایی» دیگر الگوهای رایج دروغ‌پراکنی حکومت در اعتراضات ۱۴۰۱ است که در گزارش فکت‌نامه به آنها اشاره شده.

👈 در فکت‌نامه بخوانید

✅ @Factnameh