فرآیند تولید پارچههای گیلیم در شهر رشت با استفاده از تکنیکهای سنتی و دستی انجام میشود. گیلیم نوعی پارچه است که در کشورهای ایران، ترکیه و افغانستان رایج است و اغلب برای تولید موکت، فرش و رومیزی استفاده میشود. در رشت، این صنایع دستی قدمتی بیش از چند صد سال دارند و هنرمندان ماهری در این زمینه فعالیت میکنند.
فرآیند تولید پارچه گیلیم از انتخاب الیاف مناسب برای نخها آغاز میشود. عمدتاً از پشم گوسفندان، بز و گاهی اوقات از پشم شتر استفاده میشود. پشمهای انتخاب شده باید نرم و با کیفیت بالا باشند. سپس الیاف پشم تمیز میشوند و به دستگاه طاقچه میروند تا بافته شوند.
با استفاده از طاقچه، الیاف پشم تنیده میشوند تا نخهای مورد نیاز برای تولید پارچه گیلیم بسازند. در این مرحله، هنرمندان با تکنیکهای خاصی نخها را تارههایی به دست میآورند که میتوانند با آنها طرح و تصویری خاص بر روی پارچه بنویسند.
بعد از تهیه تارهها، فرآیند بافت پارچه گیلیم آغاز میشود. هنرمندان از سازماندهی دقیق تارهها و استفاده از انگشتان خود برای بافتن پارچه استفاده میکنند. در این مرحله، طرحی که روی پارچه میخواهند بسازند را نیز با توجه به مختصات تارهها مشخص میکنند.
بعد از تکمیل بافت پارچه، آن را از طاقچه جدا کرده و به مرحله بعدی یعنی بازتاب استوانهای و نواربافتن میبرند. در این مرحله، هنرمندان با استفاده از تکنیکهای خاصی، پارچه را بازتاب میدهند تا ظاهری روشن و زیبا کسب کند.
بعد از اتمام بازتاب پارچه، مرحله بعدی شستشو و رنگآمیزی است. پارچه گیلیم در این مرحله به صورت دستی و با استفاده از رنگهای طبیعی مانند خاک رس و گیاهان مختلف رنگ آمیزی میشود. این رنگها از پیش تهیه و آماده میشوند و به صورتامانسزه بر روی پارچه اعمال میشوند.
در مرحله آخر، پارچههای گیلیم برای خشک شدن روی زمین بکشیده میشوند. سپس آنها را آرایش میدهند و به فروشگاهها یا بازارهای محلی منتقل میکنند.
فرآیند تولید پارچههای گیلیم در رشت با توجه به استفاده از ابزارها و تکنیکهای سنتی، نیازمند صبر و حوصله میباشد. هنرمندان با تمرکز و دقت بالا، پارچههای فوقالعاده زیبا و منحصر به فردی را تولید میکنند که در سراسر جهان شهرت دارند. این تولیدات هنری تلاشی است برای حفظ و نگهداری از هنر و صنعت دستی در سرزمینهای خودمان و نشان از استعداد و توانایی مردمان ایرانی است.
.
منبع : اجتم
دیدگاهتان را بنویسید