آنکه تصمیم به رفتن دارد
راه بگشای که راحت برود
هر که دل در گرو یار ندارد، جانا
به کز آن ره که بیامد برود.
#دنیا_تیموری
۰۲/۵/۱۶
امتیاز به این post
مطالب مرتبط:
- سلاخی متن
- بی‌رمق
- فراق
- کربلا
- رقص ارکان
- قدم اول : شناخت زبان
- پایان بندی های ویرانگر
- قبله ی خطا
- ترفند
- 💔 * قصیده ی «که نیست» 💔
- اجبار
- نقد شعر خانم فلاح
- در امتداد دیده ماه
- شیوه عاشقی
- چند نکته
- در باب تصنیف
- از خواب تو
- قرنطینه ی وزنی…
- دو انتخاب سخت
- شعر کودک تابستان
- فنجان
- چرا
- درک خوب از روایت در شعر
- در سایه‌سار رباعی
- بیان وصفی…
- گزارش تصویری…
- از کلمه تا کلام
- شعر کوتاه ترجمه
- دخل‌وتصرف در حوزۀ نحو زبان
- گزینش اصلح
- دو سه خط گریه
- ماهی سرخ
- ردیف، تزیینی نیست
- از بیت تا سطر
- تناسب تجربه و ارزش شعری متن
- سخت‌گیری تا سختگی
- دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود
- شفافیت چند قطره صراحت و تمنایی برای شنیدن
- صبحانه همیشگی
- ترنج
- هر جنّ دیگری هم
- نمی توانم
- برای رباعی‌ها
- شعر ساختن از ویرانی جهان
- پرهیز از گزارشگریِ موزون
- زنگ قافیه
- در همه‌‌ی ما یک یا چند موزه وجود دارد …
- ورژن بعدی لطفا
- فضاسازی
- تپیدن فعال شد
- فاصلۀ ایده تا پیاده‌سازی
- مسیر روشن
- شروعی شورمند
- “رقص گیسو”
- خیال و عاطفه
- زندگی را بنویس
- باید از نکات مثبت بهره برد و از اشکالات دوری جست
- بوریا و حریر
- برای مضمون‌پردازی بهتر
- رابطه انتخاب واژه و سرنوشت شعر
- مهارت بیشتر
- عناصر بی‌ربط را به شعر راه ندهید
- عشق های امروزی
- اشتیاق
- نه برای مخاطب جدی شعر امروز
- تجربیات خود را رها نکنیم
- رو به اعوجاج
- عناصر شعر، نسبت‌ها، کشف‌ها و …
- بخثی دربارۀ «استخدام» نشانه‌ها در ادبیات
- تجربه‌ای تازه
- خوداعترافی رها شده
- عاطفه‌سازی
- مشکل روایت
- تغزل و جزییاتی در شعر
- مضمون‌پردازی
- رود بی‌بستر
- وزن ابزاری در اختیار مولف است
- قول بده که جدی و از صفر شروع کنی
- لزوم رعایت اصول فنی در شعر
- پیمودن
دیدگاهتان را بنویسید