اسپانیا روز یکشنبه پس از انتخابات ملی که هیچ حزبی از حمایت کافی برای تشکیل دولت برخوردار نشد، دچار بلاتکلیفی سیاسی شد که به احتمال زیاد منجر به هفته‌ها تجارت اسب یا احتمالاً رای گیری جدید در اواخر سال جاری شد.

نتایج نشان داد که اکثر آرا بین راست میانه و چپ میانه تقسیم شده است. اما نه حزب حاکم سوسیالیست نخست وزیر پدرو سانچز و نه مخالفان محافظه کار او آرای کافی برای حکومت در پارلمان 350 کرسی به دست نیاوردند.

در حالی که محافظه کاران جلو آمدند، متحدانی که ممکن بود برای تشکیل دولت در حزب راست تندرو Vox با آنها شریک شوند، با رد حمایت اسپانیایی ها از احزاب افراطی، دیدند که حمایت آنها کاهش یافت.

نتیجه یک انتخابات بی‌نتیجه و یک آشفتگی سیاسی بود که برای اسپانیایی‌ها از زمانی که نظام دو حزبی آنها تقریباً یک دهه پیش شکسته شد آشنا شد. به نظر می‌رسید که اسپانیا در لحظه مهمی که ریاست دوره‌ای شورای اروپا را در دست دارد، در حالی که با تهاجم روسیه در اوکراین مواجه می‌شود، در بلاتکلیفی سیاسی باقی می‌ماند.

با 99 درصد بازده حزب محافظه‌کار مردمی ۱۳۶ کرسی پارلمان را به دست آورد، در حالی که سوسیالیست‌ها ۱۲۲ کرسی داشتند. اما آنها امیدوار بودند که اکثریت مطلق را به دست آورند و بدون Vox حکومت کنند، که بسیاری از مقامات خود حزب آن را نابهنگام، تحقیر ارزش‌های معتدل اسپانیا و خطرناک می‌دانند.

رهبر این حزب، آلبرتو نونیز فیجو، اندکی بعد از نیمه شب، در مقابل جمعیتی که پرچم های اسپانیا را به اهتزاز در می آوردند، گفت: «من بسیار احساس غرور می کنم.

اما سخنان او به وضوح لحن دفاعی داشت و او گفت که نامزدهایی که بیشترین آرا را به دست آورده اند همیشه حکومت کرده اند، با این استدلال که اگر این بار این اتفاق نیفتد، یک “ناهنجاری” خواهد بود و وجهه اسپانیا را در خارج از کشور خدشه دار می کند. او گفت که هدفش این است که اسپانیا را از یک دوره “بلاتکلیفی” نجات دهد.

در بیرون، اشعار “امشب شب خوبی خواهد بود” در میان یک فضای جشن طنین انداز شد، اما هواداران فهمیدند که واقعاً شب خوبی برای مهمانی آنها نبود.

ایزابل رویز، 24 ساله که پرچم اسپانیا را بر روی شانه های خود داشت، گفت: “من فکر می کردم که آنها می خواهند برد بزرگی کسب کنند.” او گفت که آماده است برای خلاص شدن از شر آقای سانچز به رای دادن ادامه دهد.

آشفتگی سیاسی برای اسپانیا چیز جدیدی نیست. در سال 2016، این کشور 10 ماه را در بلاتکلیفی سیاسی سپری کرد و از انتخاباتی به انتخابات دیگر رسید. سپس آقای سانچز نخست وزیر محافظه کار را برکنار کرد و در یک مانور پارلمانی در سال 2018 قدرت را به دست آورد. انتخابات بیشتر دنبال شد تا اینکه آقای سانچز در نهایت یک دولت اقلیت را با چپ افراطی و حمایت احزاب کوچک استقلالی در پارلمان تشکیل داد.

این بار، آقای سانچز، یک بقای سیاسی درجه اول، بار دیگر انتظارات را زیر پا گذاشت، کرسی های حزب خود را در پارلمان افزایش داد و در حال حاضر حمایت کافی از متحدان چپ خود را به دست آورد تا مانع از تشکیل یک دولت محافظه کار شود.

او شامگاه یکشنبه در خارج از مقر حزبش گفت: «مردم اسپانیا واضح و شفاف هستند.

اگر همه احزاب موجود مخالف حزب مردمی و واکس از او حمایت کنند، نخست‌وزیر به طور بالقوه می‌تواند یک دوره دیگر را کسب کند – این کار بسیار دشوار است.

آقای سانچز گفت: «بلوک ارتجاع شکست خورده است.

در هفته‌های منتهی به انتخابات، آقای سانچز و متحدان چپ‌گرای او نگرانی‌هایی را در مورد تمایل مخالفان محافظه‌کارش برای متحد شدن با وکس ایجاد کردند و احتمالاً آن را به اولین حزب راست‌گرا تبدیل می‌کنند که از زمان دیکتاتوری ژنرال فرانسیسکو فرانکو در حدود ۵۰ سال پیش، به دولت می‌پیوندد.

چشم‌انداز تقسیم قدرت واکس در دولت، بسیاری از اسپانیایی‌ها را عصبانی کرد و موج‌هایی را در اتحادیه اروپا و سنگرهای لیبرال باقی‌مانده آن ایجاد کرد، و بسیاری از کسانی را که اسپانیا را از زمان پایان رژیم فرانکو در دهه 1970 واکسینه‌شده در برابر افراط‌های سیاسی می‌دانستند، شگفت‌زده کرد.

لیبرال ها استدلال می کردند که عروج وکس برای اسپانیا به منزله یک حوضه آبخیز نگران کننده و نشانه دیگری از ظهور جناح راست در اروپا. در عوض، Vox غرق شد و ممکن است شانس حزب مردمی را برای حکومت با آن کاهش دهد.

آقای سانچز که به مدت پنج سال بر اسپانیا حکومت کرده است، با تعیین ترکیب دولت جدید یا زمان برگزاری انتخابات جدید، به عنوان رهبر یک دولت موقت باقی خواهد ماند.

تحلیلگران خاطرنشان کرده اند که رای دهندگان اسپانیا از افراط های راست و چپ خسته شده بودند و به دنبال بازگشت به مرکز بودند. آنها گفتند که انتخابات جدید این روند را ادامه خواهد داد و به احتمال زیاد نفوذ وکس را بیشتر به حاشیه خواهد برد. حزب مردمی امیدوار است که آرای آنها را پس بگیرد و به اندازه کافی بزرگ شود که بتواند به تنهایی حکومت کند.

آقای سانچز که یکی از عزیزان مترقی اتحادیه اروپا بود، ریاست یک جهش اقتصادی را بر عهده داشت، اما با عقب نشینی از وعده ها و ایجاد اتحاد با احزاب سیاسی مرتبط با جدایی طلبان کاتالونیا و همچنین تروریست های سابق باسک که زمانی نیز به دنبال جدایی از اسپانیا بودند، بسیاری از رای دهندگان را از خود دور کرد.

آرنولد مرینو، 43 ساله که به حزب مردمی رای داد، گفت: «تا آخرین لحظه تصمیم‌گیری برایم سخت بود. “مردم به او اعتماد نکردند.”

آقای سانچز انتخابات زودهنگام را اعلام کرد – آنها در پایان سال برنامه ریزی شده بودند – پس از کبودی در انتخابات محلی و منطقه ای در ماه مه.

در روزهای پایانی رقابت، سوسیالیست‌ها و گروه چتر چپ افراطی، سومار، خوش‌بینی نسبت به امکان تغییر اوضاع را پیش‌بینی کردند، زیرا نظرسنجی‌ها نشان می‌داد که آنها عقب مانده‌اند. بیلبوردهای سراسر اسپانیا، آقای سانچز را در زیر تابلوی «به جلو» در کنار عکس‌های سیاه و سفید رهبران محافظه‌کار که «عقب‌افتاده» می‌خواندند، نشان می‌دادند که جوان و خوش‌تیپ به نظر می‌رسد.

حزب مردمی کمتر در مورد پیشنهادات سیاسی شرکت کرد تا در مقابل آقای سانچز. هم محافظه‌کاران و هم متحدان راست‌گرای آن‌ها کمپینی را به راه انداختند که به‌شدت از آقای سانچز انتقاد کردند، یا شیوه‌ای از حکومت را که «سانچیسمو» نامیدند، به راه انداختند و گفتند که نمی‌توان به او اعتماد کرد، زیرا او قول خود را به رای‌دهندگان زیر پا گذاشت، با چپ‌های افراطی ائتلاف کرد و قراردادهای سودمند انتخاباتی را انجام داد که بقای سیاسی خودش را بر منافع ملی ترجیح می‌داد.

با این وجود، اسپانیا در سال‌های اخیر نقطه درخشانی برای لیبرال‌ها به نظر می‌رسید. آقای سانچز تورم را پایین نگه داشت، تنش ها را با جدایی طلبان در کاتالونیا کاهش داد و نرخ رشد اقتصادی، حقوق بازنشستگی و حداقل دستمزد را افزایش داد.

اما اتحاد بین آقای سانچز و جدایی‌طلبان و نیروهای چپ افراطی که به شدت قطبی‌شده بودند، باعث نارضایتی بسیاری از رأی‌دهندگان شد. کل مبارزات انتخاباتی، که شامل هشدار آقای سانچز و متحد چپ افراطی او نسبت به افراط گرایی Vox بود. شرکت بد متحدان احزاب اصلی را برانگیخت.

با این حال، علیرغم همه صحبت هایی که درباره افراط گرایی انجام شد، نتایج نشان داد که رای دهندگان اسپانیایی، که بسیاری از آنها توسط دیکتاتوری و دهه ها تروریسم ناشی از مناقشات ارضی مربوط به آن تسخیر شده بودند، به مرکز روی آوردند.

حزب Vox که به طور گسترده به عنوان یکی از نوادگان آشکار دیکتاتوری فرانکو شناخته می شود، 19 کرسی را از دست داد. این حزب مخالف سقط جنین و حقوق دگرباشان جنسی و دخالت اتحادیه اروپا در امور اسپانیا بود و شدیداً ضد مهاجر است.

آقای مرینو گفت: “من فکر می کنم مردم می خواهند به دو حزبی شدن بازگردند، زیرا ثبات را فراهم می کند.” با حزب مردمی، شما می دانید که چه چیزی به دست می آورید.

رهبر Vox، سانتیاگو آباسکال، در سال 2013 در بحبوحه یک رسوایی مالی از حزب مردم جدا شد. Vox با شیرین کاری هایی مانند جبل الطارق، انتهای جنوبی شبه جزیره ایبری که از سال 1713 تحت کنترل بریتانیا بود، با پرچم اسپانیا شروع کرد.

این فیلم واقعیت‌های دیگری را فیلم‌برداری کرد که در آن مسلمانان قوانین شریعت را در جنوب اسپانیا تحمیل کردند و آن را تغییر دادند بازگشت کلیسای جامع قرطبه به یک مسجد. در ویدیوی دیگری که با موسیقی متن ارباب حلقه‌ها، سنگ محک فرهنگی برای راست جدید اروپا، پخش شد، آقای آباسکال گروهی از مردان سوار بر اسب را برای تسخیر مجدد اروپا رهبری می‌کند.

آرورا رودیل، معاون شهردار شهر الچه در جنوب شهر الچه که قبلاً با شهردار حزب مردمی حکومت می کرد، گفت: “این بسیار تمثیلی است، اما همچنین زیباست.” “در اسپانیا چیزهای زیادی برای فتح مجدد وجود دارد.”

با این حال، رای روز یکشنبه حاکی از شکست آنها بود.

رامون کامپوی، 35 ساله، در حالی که روز جمعه در بارسلونا استراحت می کرد، در حالی که زیر پرچم LGBTQ در میدانی که مجسمه سوارکاری رامون برنگور سوم، حاکم قرن یازدهم کاتالونیا تاجگذاری کرده بود، ایستاده بود، گفت: “اسپانیا واقعا متعادل است.”

آقای کامپوی افزود: “من فکر می کنم کشور واقعا در مرکز قرار دارد.”