باران
و برای زمینیان
باران
اسم رمز است
تا اقامه کنند
در سرایشگهِ جان
پس از هر پاک شدن
واژه ی آسمان را
امتیاز به این post
مطالب مرتبط:
- بیان امر بیان‌نشدنی
- دشت گلهای شقایق
- عزت حسینی
- نور چشمانم
- قافیه را نبازیم
- اشعار کوتاه ۵۴
- در ابتدای راه
- اولین بهترین
- جهان استخدام
- شام غریبان
- در بیان فایده رساندن به زبان
- آرامش دل
- آلیس در اتوبوس زابل به ساری!
- گریز از صراحت نویسی محض
- دقت بیشتر در بیان جزئیات شعر
- * روحی فداک! شعر نگو….
- بی ظرفی
- نوآوری‌‌های بی‌فاکتور؛ استقبال است از رکود
- اي گنگ خواب ديده! بگو!
- شبکه واژگانی
- دار
- سطربندی در شعر نیمایی
- توجه به نقد منتقدان
- شعر کودک و خردسال، ساده اما دشوار
- دو پرداخت از یک شعر
- از من گذشته بود که شاعر شوم…دریغ
- تأملی در برونۀ زبان
- خماری در آیین عشق
- بایدها و نبایدهای شعر کودک
- لازمه‌های شعریّت
- در جستجوی تناسب‌ها
- تجربه‌های تکاملی
- از نثر شاعرانه تا شعر منثور
- از بدیهیات تا کشف‌ها
- بی‌حوصلگی در شعر
- جان کهن، قالب نو
- رعایتِ مراعات
- زیارت شب جمعه
- آداب گفت و گو
- نردبان‌های شعر
- روایت سادگی و سلامت
- لحظه‌های ناب اما رها شده …
- کپرنشینی زیر دیوار شاه‌نشین
- هشیارانه بنویس
- تجربه نوآموزان شعر
- دوگانگی و دوگونگی
- غربت
- همه‌جا تناسب و هارمونی رعایت شود
- هر نوعی در جرگه‌ی خود
- حسرت گرامی
- دور از عوام، از جاده مخصوص!
- ناگهانِ شعر
- کمتر بنویسید و بیشتر بخوانید
- روشن دنباله‌دار
- به فکر پیشرفت بیشتر باشید
- رگه‌هایی درخشان در شعرهایی نامنسجم
- استفادۀ هوشمندانه از فرصت‌ها
- دوباره نگاه کن
- پایه‌های شعر موزون
- روزنه
- برای بوسیدن چشم هایت،تمام جانم ناکافی ست!
- قافیه را بیاموزید و تناسب‌ها را رعایت کنید
- نکته‌ای کلی اما مهم
- شعرِ جوان، شاعرِ نوجوان
- به خورد مخاطب
- اشکالات عدیده دارد: دستوری، محتوایی، عروضی و…
- تب
- لزوم توجه بیشتر شاعر به عناصر شعر
- گل های دوزخی حاصل عرق ریزان روحی جستجوگر بر مرزهای خلاقیت است
- سنگینی سایه محتوا
- با همین فرمان
- مرا با حوریان محشور فرما
- می‌خواهد چکار ؟
- محافظه کار نباشید
- در ابتدا عرض کنم که…
- زمستونم زمستون قدیما
- توتون‌های زنده‌سوز
- خروج از منطقۀ امن
- فرم، فقط جنبه ای از مضمون است
- حدیث زوال
دیدگاهتان را بنویسید