بدعت ها و بدایع شاعری

عنوان مجموعه اشعار : رباعی و چهار پاره
شاعر : کاوه احمدی

عنوان شعر اول : رباعی
من تشنه‌ی نورم و زمانی که نباشی
افسرده ام و زرد و مریض و متلاشی
برخیز تو ای دختر خورشید که باید
بر این تن پژمرده‌ی من نور بپاشی

عنوان شعر دوم : چهارپاره
آه من را ببر به وقتی که
موی‌بابا‌همیشه مشکی بود
روی چادر سفید مامانم
گل فیروزه‌ایی‌زرشکی‌بود

فکرکن که‌در جوانی‌هم
صورتت آه زیر چین باشد
درپیِ تیله بازیت باشی
تیله‌هایت فِلوکستِین* باشد

گریه را قورت میدهی هر صبح
تاکه شب ها دوباره اوق بزنی
هی لورازپام* قورتت بدهد
باز بیداری و شبی‌لجنی

شاعری بود عشق را می‌گفت
مغز او هم زباله دانی شد
خنده‌هایش که‌نور درخود داشت
یک جنون عجیب و آنی شد

یک وجب امید در من بود
رشد آن کم‌کمک نزولی شد
بشتابید آی انسان ها
دلخوشی‌ِ قشنگ‌پولی شد

کودکی‌جان کجاست لبخندت
تخته‌ی ساده‌ات الف ب تِ…
زود برگرد آی گم‌شده‌ام
آه‌من را ببر به وقتی که…

عنوان شعر سوم : …….
……..

منبع

امتیاز به این post
ری اکشن شما چیست ؟
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *