جانی لوجاک، مدافع مشهور نوتردام که در سال 1947 جایزه هاییسمن را برد، در سه تیم قهرمانی ملی بازی کرد و سپس در NFL برای شیکاگو بیرز بازی کرد، روز سه شنبه در فلوریدا درگذشت. او 98 سال داشت.

مرگ او بود اعلام کرد توسط نوتردام

زمانی که فصل فوتبال کالج در سال 1947 آغاز شد، لوجک روی جلد مجله Life بود و با پیراهن سبز رنگ، کلاه ایمنی طلایی و شلوار خود زانو زده بود. او از دهه 1920، زمانی که کنوت راکن، جیپر و چهار اسب سوار دانشگاه کوچک کاتولیک رومی را در شهر مبهم ساوت بند، ایند.

لوجک یک پاسور فوق العاده و یک دونده خوب در کوارتربک بود، و همچنین یک هافبک دفاعی درخشان، یک ضربه زننده مکان و گاهی اوقات یک بازیکن توپچی بود. او دو بار تماماً آمریکایی بود و تنها در یک بازی بازنده فوتبال در نوتردام بازی کرد. او همچنین بیسبال و بسکتبال بازی می کرد و پیست می دوید.

او انتخاب شد تالار مشاهیر فوتبال کالج در سال 1960 و قدیمی ترین برنده زنده Heisman بود، جایزه ای که هر سال به بازیکن برجسته فوتبال کالج اعطا می شد.

فرانک تریپوکا، پشتیبان لوجک در نوتردام و مدافع قدیمی حرفه ای، برای تاریخ شفاهی “Talking Irish” (1998) به استیو دلسون گفت: “او احتمالاً بهترین ورزشکار همه جانبه ای است که من تا به حال در فوتبال کالج دیده ام.”

لوجک صدها نامه از طرفداران در نوتردام دریافت کرد. هنگام بازی برای خرس‌ها، او خود را در سریال رادیویی ABC “ماجراهای جانی لوجک” به تصویر کشید، که تابستان سال 1949 جایگزینی برای “جک آرمسترانگ، پسر تمام آمریکایی” طولانی‌مدت شد.

لوجاک در نوامبر 1943 هنگامی که آنجلو برتلی برای خدمت سربازی رفت، به عنوان مدافع نوتردام به عهده گرفت. او ایرلندی ها را به رکورد 9-1 رساند و اولین رتبه ملی آنها را به شماره 1 رساند.

او در طول جنگ جهانی دوم نوتردام را به مقصد نیروی دریایی ترک کرد و در کشتی ای که زیردریایی های آلمانی را در کانال انگلیسی تعقیب می کرد خدمت کرد. او در سال 1946 بازگشت، زمانی که ایرلندی ها یک تیم قدرتمند را که عمدتاً از کهنه سربازان جنگ تشکیل شده بود، به میدان فرستادند.

هنگامی که نوتردام در نوامبر 1946 در یک مسابقه با تیم های شکست ناپذیر با ارتش بازی کرد، لوجک به دلیل رگ به رگ شدن مچ پا شکست خورد، اما او با این وجود، هم در حمله و هم در دفاع بازی کرد. او سه توپ زد، اما در کوارتر سوم، با بازی در هافبک دفاعی، روز را برای نوتردام نجات داد.

با آمدن به میدان، او دفاع کناری ارتش را پایین کشید داک بلانچارد، برنده Heisman در سال 1945، در خط 36 یاردی ایرلندی، در حالی که بلانچارد از کناره سمت چپ می دوید، تکل آرامی انجام داد.

“من آخرین نفری بودم که بین او و تاچ داون بود.” لوجک در سال 1981 به نیویورک تایمز گفت. بعد از آن خواندم که من تنها مردی بودم که با او تکل تک به تک انجام دادم. اگر این را در طول بازی می دانستم، احتمالاً تکل را از دست می دادم.”

بازی موسوم به بازی قرن با تساوی 0-0 به پایان رسید. اما نوتردام (8-0-1) ارتش را برای دومین قهرمانی ملی خود شکست داد و لوجک یک آمریکایی تماماً آمریکایی نام گرفت.

لوجاک نوتردام را به رکورد 9-0 رساند و سومین قهرمانی ملی را در سال 1947، سال جایزه هیزمن خود، زمانی که برای 9 تاچ داون و 777 یارد پشت سر گذاشت و 139 یارد دوید، که میانگین آن بیش از 11 یارد در هر حمل بود. آسوشیتدپرس او را به عنوان ورزشکار مرد سال آمریکا معرفی کرد.

در ژانویه 1948، خرس ها با لوجک قراردادی 4 ساله و پاداش، در مجموع حدود 80000 دلار امضا کردند. (کمی بیش از 1 میلیون دلار به پول امروزی).

لوجک در سال 1949 در تکمیل پاس (162)، یارد پاس (2658 یارد) و پاس تاچ داون (23) در سال 1949 رهبری NFL را بر عهده داشت، زمانی که در بازی مقابل شیکاگو کاردینالز، 6 تاچ داون پرتاب کرد و رکورد 468 یارد لیگ را پاس کرد. او دو بار بازیکن پرو بول بود و در سال 1950 به عنوان بازیکن تیم اول تمام NFL انتخاب شد. او پس از چهار فصل حرفه ای بازنشسته شد تا به عنوان مربی بک فیلد در نوتردام انتخاب شود.

جان کریستوفر لوجک جونیور در 4 ژانویه 1925 در یک خانواده لهستانی تبار در شهر کانلزویل در غرب پنسیلوانیا به دنیا آمد. او یکی از شش فرزند جان و آلیس (اسکورونک) لوجک بود. پدرش به عنوان دیگ بخار راه آهن کار می کرد.

جانی یک ستاره در دبیرستان کانلزویل در فوتبال، بسکتبال و دوومیدانی بود و از شنیدن بازی های نوتردام در رادیو به وجد می آمد. او در سال 1942 به نوتردام رسید، زمانی که مربی فرانک لیهی در حال نصب یک T-formation برای جایگزینی تک بال بود.

وقتی برتلی به تفنگداران دریایی ملحق شد و تیم نوتردام را ترک کرد که در شش بازی اول خود پیروز شده بود، لوجاک به معنای واقعی کلمه پا به کفش او گذاشت. او در سال 1981 به تایمز گفت: «در بازی قبلی یکی از کفش‌هایم پاره شده بود. وقتی برتلی رفت، یک جفت جدید خواستم، و آنها گفتند، «چرا کفش‌های برتلی را امتحان نمی‌کنی؟»، او گفت، «بنابراین تا پایان فصل به پوشیدن آن‌ها ادامه دادم.»

لوجک نوتردام را به سه پیروزی دیگر هدایت کرد، سپس تنها باخت دوران دانشگاهی خود را متحمل شد، زمانی که نوتردام توسط ایستگاه آموزش نیروی دریایی دریاچه های بزرگ شکست خورد، که بازیکنان سابق برجسته ای را که در خدمت سربازی بودند به میدان فرستاد. برتلی در پایان فصل به عنوان اولین برنده هیزمن ایرلندی انتخاب شد.

هنگامی که لوجک پس از دو فصل پس از جنگ در نوتردام به خرس ها پیوست، او به طور متناوب در پست کوارتربک با سید لاکمن و همکار تازه کار Lujack بابی لین، هر دو تالار مشاهیر فوتبال حرفه ای آینده. دفاع هم بازی کرد و 8 پاس را قطع کرد.

لوجاک در نهایت تبدیل به کوارتربک شماره 1 خرس ها شد و 41 تاچ داون حرفه ای را انجام داد در حالی که برای 21 بازی دیگر در چهار فصل عجله داشت. اما او در سال 1950 به دلیل صدمه به هر دو شانه دچار مشکل شده بود. او علیرغم درد بازی کرد و در اواخر فصل 1951 به او استراحت داده شد تا قدرت بازوی خود را حفظ کند.

وقتی قرارداد چهار ساله اش تمام شد، او می خواست معامله شود. جدا از کتک کاری که دریافت کرده بود، مدت هاست از جورج هالاس، مالک و مربی خرس ها عصبانی بود. لوجک بعداً به یاد آورد که وقتی قرارداد خود را برای پیوستن به خرس ها بررسی کرد، متوجه شد که هالاس ارقام دستمزد مورد توافق را تغییر داده است و کل مبلغ را 1500 دلار کاهش داده است. (او گفت که هالاس، وقتی به این اختلاف اشاره کرد، به سرعت آن مقدار را بازگرداند.)

لوجک به جف دیویس برای بیوگرافی Halas خود، “Papa Bear” (2005) گفت: “من بدم نمی آید که کسی مذاکره کننده سختی باشد.” من فقط نمی خواهم به دلیل بی تجربگی ام فریب بخورم.

زمانی که لیهی در سال 1952 به لوجک به عنوان دستیار مربی در نوتردام پیشنهاد داد، او آن را پذیرفت و به حرفه حرفه ای خود پایان داد. اما کی تری برناناو که سابقاً هافبک برجسته نوتردام بود، در سال 1954 پس از بازنشستگی لیهی به عنوان سرمربی انتخاب شد. او بعداً یک تحلیلگر پخش شبکه برای فوتبال کالج و حرفه ای شد.

اطلاعاتی در مورد بازماندگان لوجک و اینکه در فلوریدا کجا بود در زمان مرگش فوراً در دسترس نبود.

در طول سال ها، لوجک یک چهره محترم در نوتردام باقی ماند.

وقتی نوتردام و ارتش برای اولین بازی فوتبال در ورزشگاه جدید یانکی دیدار کردند در سال 2010، او برای پرتاب سکه با کاپیتان های تیم در زمین بود. در پاییز 2012، او سفیر خیریه نوتردام در بازی نیروی دریایی در دوبلین بود.

خاطره شاهکارهای او ماندگار شد.

بینو کوک، تحلیلگر قدیمی فوتبال کالج ESPN، زمانی گفت: «دو برنده بزرگ دهه 1940 FDR و جان لوجک بودند. اما حتی روزولت در دهه 1940 تنها در دو انتخابات پیروز شد، در حالی که لوجاک سه عنوان ملی را به دست آورد.