اشعار کوتاه ۵۴

(۱)
اینگونه
تنت آشیانه‌ای شد
پرنده‌ی تنم را
به اوج‌های پرواز روح.
 
(۲)
دارم به پرنده شدن می‌اندیشم!
چند روزی‌ست؛
شاخه‌های درختِ ته کوچه
— تنهایند…
 
(۳)
آه ای آشیان امن زندگی
پرنده بشوم
آغوشت را می‌گشایی؟!
 
#زانا_کوردستانی
 
 

منبع

امتیاز به این post
ری اکشن شما چیست ؟
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *