هرکه خدمت کرد فُحشَش داده ایم
کار ما این است در طولِ زمان
«هرچه می خوهد دلِ تنگت بگو»
نکته ها دیده حکیمِ نکته دان
چهارم مرداد 1402
امتیاز به این post
مطالب مرتبط:
- بیان امر بیان‌نشدنی
- دشت گلهای شقایق
- قافیه را نبازیم
- اشعار کوتاه ۵۴
- حاجی ثقتی
- ای عهده دار مردم بی دست و پا حسین
- داد و ستد در ملک شعر
- چه خوش گفت فردوسی پاک‌زاد
- دشواری های شعر محاوره
- سبدم را کنارت آوردم
- کج ابرو
- درک درست جهان مخاطب
- تهران قدیم
- موهایم
- فضاسازی حرفه‌ای
- نشاندنِ مرواریدِ تصویر، بر انگشترِ شعر
- بگذار کمی ته استکان بماند!
- اجراهای غیرهنری
- بزمِ«اِیّاکَ نَسْتَعِین»
- کربلا..
- مادرم …
- دم کشیدن کلمات
- هنجارگریزی در ناخودآگاه
- از ذوق کشف، برهنه بیرون نیا!
- حضور یکپارچۀ همه عناصر
- قهوۀ قجریِ تکرار
- تعویض زمین بازی
- از ذهنیت تا عینیت
- در دام قافیه نیفتیم
- خلاقیت و هنجارها
- هم پوسته و هم توی کادو
- ارج‌نهاد خوب‌نویسی
- آهنگ رودخانه در قلب سنگ
- باد به چهاردیواری، رحم نمی‌کند …
- معراج سحرگاهی روح…
- کیمیا چهار
- به‌هم‌ریختگی شاعرانه
- زیارت شب جمعه
- آداب گفت و گو
- نردبان‌های شعر
- تا فتح قله‌ها
- روایت سادگی و سلامت
- لحظه‌های ناب اما رها شده …
- کپرنشینی زیر دیوار شاه‌نشین
- هشیارانه بنویس
- تجربه نوآموزان شعر
- دوگانگی و دوگونگی
- هر نوعی در جرگه‌ی خود
- حسرت گرامی
- دور از عوام، از جاده مخصوص!
- ناگهانِ شعر
- روشن دنباله‌دار
- به فکر پیشرفت بیشتر باشید
- رگه‌هایی درخشان در شعرهایی نامنسجم
- استفادۀ هوشمندانه از فرصت‌ها
- دوباره نگاه کن
- پایه‌های شعر موزون
- روزنه
- برای بوسیدن چشم هایت،تمام جانم ناکافی ست!
- قافیه را بیاموزید و تناسب‌ها را رعایت کنید
- نکته‌ای کلی اما مهم
- شعرِ جوان، شاعرِ نوجوان
- تب
- لزوم توجه بیشتر شاعر به عناصر شعر
- گل های دوزخی حاصل عرق ریزان روحی جستجوگر بر مرزهای خلاقیت است
- سنگینی سایه محتوا
- با همین فرمان
- مرا با حوریان محشور فرما
- می‌خواهد چکار ؟
- محافظه کار نباشید
- در ابتدا عرض کنم که…
- نقطۀ عزیمت شعر، درد است نه شگرد
- غروب
- زمستونم زمستون قدیما
- توتون‌های زنده‌سوز
- منم آن واژه‌ی بیمار
- خروج از منطقۀ امن
- فرم، فقط جنبه ای از مضمون است
- تک صدایی در یک ضرب، بی روح و یکنواخت
- حدیث زوال
دیدگاهتان را بنویسید