در 8 ژانویه 2014، یک توپ آتشین از فضا در جو زمین شعله ور شد و در شمال جزیره مانوس در سواحل شمال شرقی پاپوآ گینه نو به دریا سقوط کرد. مکان، سرعت و روشنایی آن توسط حسگرهای دولت ایالات متحده ثبت شد و بی سر و صدا در پایگاه داده ای از رویدادهای مشابه قرار گرفت.

این داده‌ها به مدت پنج سال باقی ماند و هیچ مناقشه‌ای نداشت تا اینکه آوی لوب، اخترفیزیکدان نظری در دانشگاه هاروارد، و امیر سراج، که در آن زمان دانشجوی کارشناسی در دانشگاه بود، در سال 2019 به طور تصادفی با آن مواجه شدند. بر اساس سرعت و جهت ثبت‌شده آن، آقای سراج گوی آتشین را به‌عنوان یک پدیده پرت شناسایی کرد.

ماه گذشته، دکتر لوب اکسپدیشنی را برای بازیابی قطعات گلوله آتشین در غرب اقیانوس آرام رهبری کرد. او در 21 ژوئن ادعا کرد که او داشت. و چنین اکتشافاتی، به گفته او با ناراحتی بسیاری از همکارانش، ممکن است راهی باشد که دانشمندان شواهدی از حیات فرازمینی پیدا می کنند.

دکتر لوب گفت: “نه موجودات بیولوژیکی، آنگونه که در فیلم های علمی تخیلی می بینید.” “به احتمال زیاد این یک ابزار تکنولوژیکی با هوش مصنوعی است.”

با این حال، بسیاری از اخترشناسان این اعلامیه را آخرین نمونه از بیانیه عجیب دکتر لوب می‌دانند که بسیار قوی و شتابزده است. اظهارات او (و تبلیغاتی ویدئویی در میدان تایمز در مورد جستجوی حیات فرازمینیآنها می گویند که درک عمومی از نحوه عملکرد علم واقعاً منحرف است.

استیو دش، اخترفیزیکدان دانشگاه ایالتی آریزونا، می گوید: «مردم از شنیدن ادعاهای وحشیانه آوی لوب خسته شده اند. “این علم خوب را آلوده می کند – علم خوبی را که ما انجام می دهیم با این احساسات گرایی مضحک ترکیب می کنیم و تمام اکسیژن را از اتاق می مکیم.”

دکتر دش اضافه کرد که چند تن از همکارانش اکنون از درگیر شدن با کار دکتر لوب در بررسی همتایان خودداری می کنند، فرآیندی که طی آن محققان تحقیقات یکدیگر را ارزیابی می کنند تا اطمینان حاصل شود که فقط مطالعات با کیفیت بالا منتشر می شوند. او گفت: «این یک شکست واقعی از فرآیند بررسی همتا و روش علمی است. “و این بسیار تضعیف کننده و خسته کننده است.”

دکتر لوب در بیشتر دوران کاری خود، نیروگاه یک کیهان شناس بوده و صدها مقاله در مورد سیاهچاله ها، ماده تاریک، اولین ستارگان و سرنوشت جهان ما تهیه کرده است. اما او از زمانی که یک جرم بین ستاره ای به نام Oumuamua گرفتار جستجوی بیگانگان شده است. بزرگنمایی سیاره ما در سال 2017. در حالی که دانشمندان در مورد اینکه آیا آن بازدیدکننده یک سیارک یا دنباله دار از یک سیستم ستاره ای دیگر، دکتر لوب نشان داد که می تواند مصنوع از زندگی هوشمند باشد.

دکتر لوب نیز شروع به مطالعه در مورد کاتالوگ فایربال از مرکز مطالعات اجسام نزدیک به زمین در ناسا. این امر منجر به کشف جسمی شد که در سال 2014 شناسایی شده بود. از جهت و سرعت آن در هنگام برخورد – 28 مایل در ثانیه – دکتر لوب و آقای سراج به این نتیجه رسیدند که گوی آتشین برای چیزی که از نظر گرانشی به خورشید ما متصل است بسیار سریع حرکت می کرده است. این بدان معنی است که مانند Oumuamua، باید بین ستاره ای نیز بوده باشد.

الف نوشتند کاغذ در مورد این کشف در سال 2019. ابتدا توسط The Astrophysical Journal رد شد، اما همان مجله سپس آن را برای انتشار در نوامبر گذشته پذیرفت، چند ماه پس از اعلام فرماندهی فضایی ایالات متحده در یادداشتی که در توییتر منتشر شد که اندازه گیری سرعت گلوله آتشین بود دقت کافی برای استنباط منشا بین ستاره ای.

پیتر براون، فیزیکدان شهاب سنگ در دانشگاه وسترن انتاریو، گفت که این توسل به اقتدار کافی نیست. مشخص نیست که داده‌های وزارت دفاع ایالات متحده چقدر دقیق است، که بر میزان احتمال اینکه شی از فراتر آمده باشد تأثیر می‌گذارد.

دکتر براون گفت: «ما از تجربه، اجرای شبکه‌های رادار و نوری زمینی می‌دانیم که اغلب چند درصد از تمام رویدادهایی که شناسایی می‌کنید، بین ستاره‌ای هستند. تا به امروز، او ادامه داد، تقریباً همه این رویدادها را می‌توان تا حد خطای اندازه‌گیری تشبیه کرد.

دکتر براون و دیگران نیز از عدم تعامل دکتر لوب با جامعه کارشناسانی که در مورد گلوله های آتشین سریع پرواز می کنند، ناراحت بوده اند.

اکسپدیشن اخیر اقیانوسی دکتر لوب برای نجات بقایای شهاب سنگ مورد بحث با 1.5 میلیون دلار از چارلز هاسکینسون، کارآفرین ارزهای دیجیتال، تامین مالی شد و از طریق سازماندهی شد. اکسپدیشن های EYOS. این سفر در حدود 60 مایل دریایی شمال جزیره مانوس انجام شد در طول مسیر مورد انتظار گلوله آتشین 2014 گروهی از دانشمندان، مهندسان و ملوانان و یک گروه فیلمبرداری و همچنین آقای هاسکینسون دکتر لوب را همراهی کردند. او این سفر و عواقب آن را در 42 قسمت (و شمارش) مستند کرده است. مجموعه ای از پست های وبلاگ خود منتشر شده.

به مدت دو هفته، تیم علمی یک سورتمه ساخت سفارشی مجهز به آهنربا، دوربین و چراغ را در کف دریا کشید و در فواصل زمانی معین آن را برای جستجوی قطعات فلزی گلوله آتشین 2014 که به سطح آن چسبیده بود، بازیابی کرد. در پایان، آنها تعداد زیادی مهره درخشان را پیدا کردند که قطر هر کدام کمتر از یک میلی متر بود. آنالیزهای اولیه انجام شده بر روی کشتی نشان داد که این گوی ها بیشتر از آهن ساخته شده اند و مقادیر کمتری از فلزات دیگر را در خود جای داده اند.

موریس تیوی، ژئوفیزیکدان دریایی در مؤسسه اقیانوس شناسی وودز هول که در این سفر شرکت نداشت، اما زمانی از ربات های زیر آب برای نقشه برداری از آن منطقه از بستر دریا استفاده می کرد، گفت که این معمولاً در آب های اطراف جزیره مانوس یافت نمی شود. در عوض، رسوبات و خاکستر آتشفشانی بسیار پربار هستند – موادی که پس از نشستن در کف اقیانوس زیاد حرکت نمی کنند.

این، همراه با گرد بودن قطعات بازیابی شده – که نشان می دهد زمانی آنها آیرودینامیک بودند – برای دکتر تیوی کاملاً قطعی به نظر می رسید. او گفت: «بنابراین فکر می‌کنم او تکه‌هایی از آن را پیدا کرده است.

شک و تردید در مورد این تلاش اخیراً شعله ور شد کنفرانس سیارک ها، دنباله دارها، شهاب سنگ ها زمانی که اکسپدیشن در اعماق دریا در حال انجام بود رخ داد. در آنجا، دکتر دش استدلال کرد که اگر گلوله آتشین به همان سرعتی که گزارش شده حرکت می کرد، چیزی برای یافتن باقی نمی ماند – شهاب سنگ کاملاً در جو می سوخت. او گفت حتی در سخاوتمندانه ترین سناریو، تنها یک میلی گرم از مواد باقی می ماند و در ده ها کیلومتر مربع در امتداد کف اقیانوس پخش می شد.

دکتر براون همچنین در کنفرانس ارائه کرد و تجزیه و تحلیل اخیر را با استفاده از داده‌های مجموعه‌ای از ابزارها برای بررسی متقاطع اندازه‌گیری‌ها برای 17 شیء فهرست شده در کاتالوگ گلوله آتشین ناسا که توسط دکتر لوب و آقای سراج استفاده شده است، توصیف کرد. خود نتایجکه برای انتشار در مجله Astrophysical پذیرفته شده‌اند، نشان می‌دهند که داده‌های کاتالوگ اغلب جهت‌ها و سرعت‌های اشتباه دریافت می‌کنند و اندازه خطا برای اندازه‌گیری سرعت برای اجرام با سرعت بیشتر افزایش می‌یابد.

دکتر براون توضیح داد که این خطاها به اندازه کافی بزرگ هستند که گوی آتشین 2014 را از مداری نامحدود به مداری محدود منتقل کنند – به این معنی که در نهایت ممکن است بین ستاره ای نبوده باشد. او دریافت که اگر این شی واقعاً در هنگام برخورد با سرعت نزدیکتر به 12.5 مایل در ثانیه حرکت می کرد، روشنایی، چگالی و کشش هوای گزارش شده آن با مدل های نظری شهاب ها مطابقت بیشتری دارد.

بر این اساس، دکتر براون به این نتیجه رسید که گوی آتشین به احتمال زیاد با سرعت کمتری برخورد کرده است. او گفت: «اگر سرعت بیش از حد تخمین زده می‌شد، آن‌گاه جسم، کم و بیش، در محدوده‌ای قرار می‌گیرد که از نظر دیگر اجرام منظومه شمسی محدود می‌بینیم.

دکتر لوب با آن پس‌بک مخالفت کرد.

او با اشاره به اندازه‌گیری‌های موجود در کاتالوگ ناسا گفت: «زمانی که من به عنوان فیزیکدان تحصیل کردم، به من گفتند وقتی مدلی دارید و با داده‌ها موافق نیست، یعنی باید مدل خود را اصلاح کنید.

او همچنین بر خلاف بسیاری از همکارانش معتقد است که حسگرهای نظامی ایالات متحده قابل اعتماد هستند، حتی اگر او به قرائت خام آنها دسترسی نداشته باشد. دکتر لوب گفت: «آنها مسئول امنیت ملی هستند. “من فکر می کنم آنها می دانند که دارند چه کار می کنند.” اینکه او و تیمش آنچه را که فکر می‌کنند تکه‌هایی از شهاب 2014 در مکان مشخص شده توسط آن اندازه‌گیری‌ها پیدا کردند، فقط باعث می‌شود او اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.

بعید است که دولت میزان دقیق بودن داده های آن دستگاه ها را از حالت طبقه بندی خارج کند. بنابراین دکتر لوب بر روی نوع دیگری از اثبات کار می کند: او گوی ها را به آزمایشگاه های دانشگاه هاروارد، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، و شرکت بروکر در آلمان برای تجزیه و تحلیل دقیق و تاریخ گذاری فرستاده است. کروی های قدیمی تر از منظومه شمسی یا با امضای ایزوتوپی مشخص، باید بین ستاره ای باشند.

در برکلی، دکتر لوب برخی از اولین بازرسی ها را خودش انجام داد. آزمایشات اولیه وجود اورانیوم و سرب را نشان داد که از فراوانی آنها می توان برای تخمین سن مواد استفاده کرد. دکتر لوب ادعا می کند که دو تا از گوی های موجود در مسیر مورد انتظار گلوله آتشین به نظر قدمت خود جهان هستند.

این بر خلاف یک کروی است که دور از مسیر گلوله آتشین بازیابی شده است، که دکتر لوب پیش بینی می کند که منشأ زمین شناسی یا از یک شهاب سنگ متفاوت است. او سن این کره را چند میلیارد سال تخمین زد که با منظومه شمسی ما قابل مقایسه است.

اما حتی اگر گوی آتشین واقعاً از محله کیهانی دیگری آمده باشد، شواهد بسیار بیشتری برای نشان دادن ارتباط این گوی ها با حیات فرازمینی مورد نیاز است.

به گفته دان براونلی، ستاره شناس دانشگاه واشنگتن که در دهه 1970 از آهن ربا برای جمع آوری سنگ مرمرهای کیهانی از کف دریا استفاده کرد، اگر کروی ها حاوی نیکل نباشند، احتمالاً از یک شهاب سنگ طبیعی نیستند. از سوی دیگر، او می گوید، اگر اکسیژن پیدا نشود، بعید است که مواد از جو زمین عبور کرده باشند. دکتر لوب قبلا نوشته شده است که نتایج اولیه عدم وجود نیکل را نشان داد، اما او به اکسیژن اشاره نکرد.

او در برابر این احتمال که اشتباه کرده است باز است، اما او همچنین دوست دارد در پاسخ به چنین نگرانی هایی از مفاخر علمی استناد کند. او با اشاره به سیاهچاله های بزرگ گفت: «انیشتین سه بار اشتباه کرد. امواج گرانشی و درهم تنیدگی کوانتومی – همه اکتشافاتی که از آن زمان تاکنون با جوایز نوبل فیزیک شناخته شده اند. دکتر لوب گفت: “آزمایش تجربی ایده ها ارزشمند است.” “اجازه دهید شواهد راهنما باشند.”

به گفته دکتر دش، جامعه شهاب‌سنگ‌ها معتقدند اجرام بین‌ستاره‌ای در آنجا هستند و مشتاق هستند که یکی به زمین برخورد کند – هنوز شواهد محکمی مبنی بر وقوع آن وجود ندارد. او گفت: «من فقط می‌خواهم به مردم اطمینان دهم که دانشمندان چیزها را نمی‌سازند. «آنچه عموم مردم در لوب می بینند نحوه کار علم نیست. و آنها نباید با این فکر کنار بروند.»

عموم ممکن است از دکتر لوب بیشتر در مورد تکه‌های سنگ اضافی از کف دریا بشنوند. اواخر امسال، تیم او قصد دارد به آب های شمال پاپوآ گینه نو بازگردد تا آثار بزرگتری از گلوله آتشین سال 2014 را شکار کند. و در سال 2024، این تیم می‌گوید که در جستجوی بقایای شهاب‌سنگ دومی که دکتر لوب و آقای سراج دارند، از سایتی در سواحل پرتغال بازدید خواهند کرد. ادعا کرد منشا بین ستاره ای دارد.

راب مک کالوم، یکی از بنیانگذاران اکسپدیشن های EYOS و سازمان دهنده اصلی اکسپدیشن اخیر، گفت: «ممکن است او اشتباه کرده باشد، اما ما هرگز نمی دانیم مگر اینکه نگاه کنیم.»