عنوان مجموعه اشعار : رو به ماه
شاعر : طاهره سادات ملکی

عنوان شعر اول : مناجات
سی و شش سال مثل برق گذشت
سی و شش سال از محبت تو
نور در نور آیه در آیه
لحظه هایم قرین صحبت تو

هشت دیماه مادرم خندید
عطر سیب از بهشت آوردم
پر قنداقه ام گره زده شد
زیر باران به آسمان حرم

گریه از چشم من نمی افتاد
تو به من خنده را نشان دادی
با نگاه محبت مادر
خواب گهواره را تکان دادی

پدرم صورت مرا بوسید
زیر گوشم صدای گرم اذان…
مادرم جرعه جرعه با عشقت
در دلم کاشت دانه ی ایمان

کودکی های من بخیر گذشت
قد کشیدم میان دستانت
آلبوم عکس های من یعنی
بر سرم قطره قطره بارانت….

و من امروز مادری هستم
که به عشقت ترانه می خوانم
شب به شب زیر گوش دخترکم
از تو و این زمانه میخوانم

تازه دندان او جوانه زده
از لب خانه خنده می ریزد
دور تا دور حوض می دود و
از دهانش پرنده می ریزد

باز گل کرده شیطنت هایش
یاد بخشیدن تو می افتم
که مچم را گرفته ای و هنوز
دست من توی دست تو محکم …
#
کودکم تشنه است و می گرید
گرم یک شعر دلنشین هستم
باید از جای خود بلند شوم
جانشین تو در زمین هستم

عنوان شعر دوم : سفر امام حسین علیه السلام
باران شدی، نم نم خدایت را صدا کردی
خون خدا! خون گریه کردی و دعا کردی

از آفرینش خواندی و از خلقتت گفتی
آن وقت ما را با خدایت آشنا کردی

دلتنگ دیدار نیاکان خودت بودی
دلتنگ بودی و شهادت را دعا کردی

“من کان فینا باذلاً مهجه” سرودی و
دیگر مسیر روز را از شب جدا کردی

آه ای نسیم صبح که عطرت پراکنده است
هم مکه را …هم کربلا را با صفا کردی

ای آسمان هرچند روی خاک افتادی
با مهربانی خاک را هم کیمیا کردی

لبخندهایش آرزویت بود حالا ….آه
بر گریه های مادرت آغوش وا کردی

فصل الخطاب پندهایت لحن قرآن بود
بر روی نیزه حق مطلب را ادا کردی

عنوان شعر سوم : رباعی
با روضه و اشک، با سلام و صلوات
می کرد برای رفتگانش خیرات
یخچال که عمری آب نذری میداد
از نسل فرات بود از نسل فرات

با اهالی خانه رفاقت دارد
هرچند که دست با سخاوت دارد
ماسیده دوباره بر دهانش لبخند
یخچال که از فقر شکایت دارد

می خندیدم اگر کسی می خندید
می مردم اگر چشم کسی می بارید
بر سنگ مزار من همین را بنویس:
یک تلویزیون که عشق را میفهمید

دورم اما به تو گرفتارم من
در سایه چشم هات می بارم من
ای تلویزیون برایم از عشق بگو
چندیست هوای کربلا دارم من