در سال 2004، Gilead Sciences تصمیم گرفت که به دنبال داروی جدید اچ آی وی نباشد. را توضیح عمومی این بود که به اندازه کافی با یک درمان موجود متفاوت نبود که توسعه بیشتر را تضمین کند.

اما در خلوت، چیز دیگری مطرح بود. گیلعاد داشت نقشه ای اندیشید به تعویق انداختن انتشار داروی جدید برای به حداکثر رساندن سود، حتی اگر مدیران دلایلی برای این باور داشتند که ممکن است برای بیماران بی‌خطرتر باشد، طبق مجموعه اسناد داخلی که در دعوای قضایی علیه شرکت منتشر شده است.

گیلیاد، یکی از بزرگ‌ترین داروسازان جهان، به نظر می‌رسد که از یک تاکتیک صنعتی قدیمی استقبال می‌کند: بازی کردن سیستم ثبت اختراع ایالات متحده برای محافظت از انحصارات سودآور در داروهای پرفروش.

در آن زمان، گیلاد قبلاً یک جفت درمان پرفروش HIV داشت که هر دو با نسخه‌ای از دارویی به نام تنوفوویر پشتیبانی می‌شدند. اولین مورد از این روش‌ها قرار بود در سال 2017 حفاظت از حق ثبت اختراع را از دست بدهد، در این مرحله رقبا می‌توانند جایگزین‌های ارزان‌تری را معرفی کنند.

داروی امیدوارکننده که در مراحل اولیه آزمایش قرار داشت، نسخه به روز شده تنوفوویر بود. مدیران گیلیاد می دانستند که آن را دارد پتانسیل کمتر سمی بودن بر اساس یادداشت های داخلی کشف شده توسط وکلایی که از Gilead به نمایندگی از بیماران شکایت کرده اند، به کلیه ها و استخوان های بیماران نسبت به تکرار قبلی رسیده است.

علی‌رغم آن مزایای احتمالی، مدیران به این نتیجه رسیدند که نسخه جدید خطر رقابت با فرمول‌بندی موجود و تحت حفاظت ثبت اختراع شرکت را دارد. اگر آنها انتشار محصول جدید را تا مدت کوتاهی قبل از انقضای پتنت‌های موجود به تعویق بیاندازند، شرکت می‌تواند مدت زمانی را که حداقل یکی از درمان‌های اچ‌آی‌وی تحت حمایت حق ثبت اختراع باقی می‌ماند، به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

“استراتژی گسترش پتنت”، همانطور که اسناد گیلاد بارها آن را نامیده اند، به شرکت اجازه می دهد تا قیمت داروهای مبتنی بر تنوفوویر خود را بالا نگه دارد. Gilead می‌تواند بیماران را دقیقاً قبل از عرضه ژنریک‌های ارزان به بازار به داروی جدید خود سوق دهد. با قرار دادن تنوفوویر در مسیری که برای دهه‌ها به عنوان یک ثروتمند پولساز باقی بماند، این استراتژی به طور بالقوه میلیاردها دلار ارزش داشت.

Gilead یک نسخه از درمان جدید را در سال 2015 معرفی کرد، تقریباً یک دهه پس از آن که اگر شرکت توسعه را در سال 2004 متوقف نمی کرد، ممکن بود در دسترس باشد. حق اختراعات آن اکنون گسترش یافته است. حداقل تا سال 2031.

انتشار تاخیری درمان جدید اکنون موضوع شکایت های ایالتی و فدرال است که در آن حدود 26000 بیمار که داروهای قدیمی اچ آی وی Gilead را مصرف کرده اند ادعا می کنند که این شرکت به طور غیر ضروری آنها را در معرض مشکلات کلیوی و استخوانی قرار داده است.

در پرونده های دادگاه، وکلای گیلیاد گفتند که این اتهامات بی اساس است. آنها انکار کردند که شرکت توسعه دارو را برای افزایش سود متوقف کرده است. آنها به یک یادداشت داخلی در سال 2004 استناد کردند که برآورد می‌کرد گیلاد در صورت انتشار نسخه جدید در سال 2008، می‌تواند درآمد خود را طی شش سال یک میلیارد دلار افزایش دهد.

وکلای دادگستری نوشتند: “اگر Gilead تنها با انگیزه سود، همانطور که شاکیان ادعا می کنند، تصمیم منطقی این بود که توسعه نسخه جدید تسریع شود.”

وکیل ارشد گیلیاد، دبورا تلمن، در بیانیه‌ای گفت که «تصمیم‌های تحقیق و توسعه این شرکت همیشه بر اساس تمرکز ما بر ارائه داروهای ایمن و مؤثر برای افرادی که آنها را تجویز و استفاده می‌کنند، هدایت می‌شود و ادامه دارد.»

به گفته IQVIA، ارائه‌دهنده داده‌های صنعتی، امروزه، نسلی از داروهای گران قیمت گیلاد که حاوی تکرار جدید تنوفوویر هستند، نیمی از بازار درمان و پیشگیری از HIV را به خود اختصاص داده‌اند. یکی از محصولات پرکاربرد، Descovy، دارای قیمت برچسب 26000 دلار در سال است. نسخه های ژنریک نسل قبلی خود، ترووادا، که اختراعات آن منقضی شده است، اکنون کمتر از 400 دلار در سال قیمت دارند.

اگر گیلاد در سال 2004 با توسعه نسخه به روز شده دارو پیش می رفت، حق ثبت اختراع آن یا تا کنون منقضی شده بود یا به زودی این کار را انجام می داد.

همه ما باید یک قدم به عقب برداریم و بپرسیم: چگونه اجازه دادیم این اتفاق بیفتد؟ جیمز کرلنشتاین، یک فعال قدیمی ایدز که به وکلایی برای شکایت از گیلاد توصیه کرده است، گفت. وی افزود: “این همان چیزی است که زمانی اتفاق می افتد که یک شرکت عمداً تولید داروی HIV را برای اهداف انحصاری به تاخیر می اندازد.”

مانور ظاهری گیلاد با تنوفوویر آنقدر در صنعت داروسازی رایج است که نامی دارد: جهش محصول. شرکت‌ها انحصار دارو را کنار می‌زنند و سپس، اندکی قبل از ورود به رقابت ژنریک، بیماران را به نسخه‌ای از دارو که اخیراً ثبت شده است تغییر می‌دهند تا انحصار طولانی‌تر شود.

برای مثال، داروساز مرک، در حال توسعه نسخه‌ای از داروی پرفروش سرطان کیترودا است که می‌تواند زیر پوست تزریق شود و احتمالاً پس از اینکه نسخه تزریقی دارو در سال 2028 با اولین رقابت خود با سایر شرکت‌ها مواجه شد، جریان درآمد شرکت را برای سال‌ها افزایش خواهد داد. سطح بالاتری از راحتی برای بیماران و خانواده های آنها.)

کریستوفر مورتن، کارشناس حقوق ثبت اختراع دارویی در دانشگاه کلمبیا، گفت که پرونده گیلاد نشان می دهد که چگونه سیستم ثبت اختراع ایالات متحده انگیزه هایی را برای شرکت ها ایجاد می کند تا نوآوری را کاهش دهند.

آقای مورتن، که خدمات حقوقی حرفه‌ای را به یک گروه حامی HIV ارائه می‌کند، گفت: «یک مشکل عمیقاً در اینجا اتفاق افتاده است. ناموفق تلاش های گیلیاد برای افزایش عمر پتنت هایش را به چالش کشید. “سیستم ثبت اختراع در واقع Gilead را تشویق کرد تا توسعه و عرضه محصول جدید را به تاخیر بیندازد.”

دیوید سویشر، که در فلوریدا مرکزی زندگی می کند، یکی از شاکیانی است که از گیلاد در دادگاه فدرال شکایت کرده است. او از سال 2004 به مدت 12 سال از ترووادا استفاده کرد و به بیماری کلیوی و پوکی استخوان مبتلا شد. چهار سال پیش، زمانی که 62 ساله بود، دکترش به او گفت که “استخوان های یک زن 90 ساله” را دارد.

تا اینکه در سال 2016، زمانی که Descovy بالاخره وارد بازار شد، آقای Swisher ترووادا را خاموش کرد و معتقد بود که به او آسیب می رساند. او گفت که در آن زمان برای کار کردن خیلی بیمار شده بود و از شغل خود به عنوان مدیر عملیات هواپیمایی بازنشسته شده بود.

او گفت: «احساس می‌کنم تمام این مدت از من گرفته شده است.

تنوفوویر برای اولین بار در دهه 1980 توسط محققان در چکسلواکی آن زمان سنتز شد.

در سال 2001، سازمان غذا و دارو برای اولین بار محصولی حاوی اولین تکرار تنوفوویر Gilead را تایید کرد. چهار مورد دیگر نیز به دنبال خواهد داشت. این داروها از تکثیر HIV، ویروسی که باعث ایدز می شود، جلوگیری می کند.

آن‌ها در مبارزه با ایدز که باعث نجات جان میلیون‌ها نفر در سرتاسر جهان می‌شوند، تبدیل به تغییراتی در بازی شدند. این داروها نه تنها به عنوان یک درمان، بلکه به عنوان یک پیشگیری کننده برای کسانی که در معرض ابتلا به عفونت هستند، مورد استفاده قرار گرفتند.

اما درصد کمی از بیمارانی که این دارو را برای درمان HIV مصرف می کردند، دچار مشکلات کلیوی و استخوانی شدند. زمانی که با داروهای تقویت‌کننده ترکیب می‌شد، برای افزایش اثربخشی سومین داروی HIV در رژیم، خطرناک بود – عملی که زمانی رایج بود اما از آن زمان به بعد مورد استفاده قرار نگرفت. را سازمان بهداشت جهانی و ایالات متحده موسسه ملی بهداشت از مصرف نسخه اصلی تنوفوویر در افراد مبتلا به استخوان های شکننده یا بیماری کلیوی خودداری کنید.

نسخه جدیدتر آن مشکلات را ایجاد نمی کند، اما می تواند باعث افزایش وزن و افزایش سطح کلسترول شود. کارشناسان می گویند برای اکثر مردم، دو داروی مبتنی بر تنوفوویر – اولینی که به عنوان شناخته شده است TDF، دومی تماس گرفت TAF – خطرات و مزایای تقریباً مساوی را ارائه دهید.

سوابق داخلی شرکت از اوایل دهه 2000 نشان می‌دهد که مدیران گیلیاد در مواقعی درگیر این هستند که آیا فرمول جدید را به بازار عرضه کنند یا نه. در برخی موارد، اسناد دو تکرار تنوفوویر را از نظر ایمنی مشابه می‌دانند.

اما یادداشت های دیگر نشان می دهد که شرکت بر اساس مطالعات در آزمایشگاه ها و حیوانات معتقد بود فرمول به روز شده سمی کمتری دارد. آن مطالعات نشان داد که فرمول جدیدتر دو مزیت دارد که می تواند عوارض جانبی را کاهش دهد. در رساندن تنوفوویر به سلول‌های هدف بسیار بهتر از نمونه اصلی بود، به این معنی که مقدار بسیار کمتری از آن به جریان خون نشت می‌کرد، جایی که می‌توانست به کلیه‌ها و استخوان‌ها برود. و می توان آن را با دوز پایین تر داد.

در یک یادداشت داخلی در سال 2002، نسخه جدید «ممکن است به نمایه عوارض جانبی بهتر و سمیت کمتر مرتبط با دارو تبدیل شود».

در همان سال، اولین آزمایش بالینی نسخه جدیدتر انسان آغاز شد. یکی از کارکنان گیلاد جدول زمانی توسعه را ترسیم کرد که فرمول جدیدتر را در سال 2006 وارد بازار می کرد.

اما در سال 2003، مدیران گیلیاد شروع به تسریع در پیشبرد آن کردند. به گفته آنها، آنها نگران بودند که انجام این کار در نهایت بازار رو به رشد نسخه قدیمی تر تنوفوویر را «آدم خواری» کند. دقایقی از یک جلسه داخلی. بر اساس ایمیل یکی از همکاران، رئیس تحقیقات گیلیاد در آن زمان، نوربرت بیشوفبرگر، به تحلیلگران شرکت دستور داد تا پتانسیل فرمول جدید را به عنوان یک «استراتژی گسترش» مالکیت معنوی بررسی کنند.

آن تحلیل منجر به الف یادداشت سپتامبر 2003 که توضیح می‌دهد که چگونه Gilead فرمول جدیدتر را برای «جایگزینی» نسخه اصلی توسعه می‌دهد، با توسعه «به‌گونه‌ای که در سال 2015 راه‌اندازی شود». در بهترین سناریو، تحلیلگران شرکت محاسبه کردند، استراتژی آنها بیش از یک میلیارد دلار سود سالانه بین سال‌های 2018 و 2020 ایجاد می‌کند.

Gilead در سال 2010 اقدام به احیای فرمول جدیدتر کرد و آن را در مسیر انتشار در سال 2015 قرار داد. جان میلیگان، رئیس و مدیر اجرایی آینده گیلیاد، به سرمایه گذاران گفت که این یک “نسخه مهربان تر و ملایم تر” تنوفوویر خواهد بود.

پس از کسب تاییدیه های نظارتی، این شرکت یک کمپین بازاریابی موفق را با هدف پزشکان آغاز کرد که ارتقاء یافت تکرار جدید آن برای کلیه ها و استخوان ها ایمن تر از نسخه اصلی است.

بر اساس گزارش Ipsos، یک شرکت تحقیقاتی بازار، تا سال 2021، نزدیک به نیم میلیون بیمار HIV در ایالات متحده از محصولات Gilead حاوی نسخه جدید تنوفوویر استفاده می کردند.

سوزان سی بیچی تحقیقات انجام داد.